Kışın erken geldiği Sarıkamış’ta hava oldukça soğuk. Sarıkamış ormanlarında ilerliyoruz. Yolun sonuna doğru yaklaştığımızda Doç. Dr. Çağan Şekercioğlu elindeki fenerle ormanı tarıyor.Küçük bir ırmağın şırıltısı ve ay ışığında eşine zor rastlanır bir manzara var. Yolun kenarındaki tren yolu, ormanla Sarıkamış çöplüğü arasında sınır. Çöplüğe doğru ilerlediğimizde karanlık içerisinde parlayan gözler görülebiliyor. Kimisi ürküyor kimisi de her akşam gelen misafirlere alışık olduğu için hiç rahatsız olmuyor. Çağan, arabayı uygun bir yere park edip el fenerini karanlıktaki parıltılara doğru yöneltiyor. İşte oradalar. Sarıkamış ormanlarında yaşayan bozayılardan otuza yakını akşam yemeği için çöplükteler. Aslında bu yeni bir durum değil. Sarıkamışlılar ve farklı illerden gelen misafirler bozayıları görmek için akşam saatlerinde burada toplanıyor. Arabalarının farlarını açarak ayıları izliyorlar. Çağan Şekercioğlu’na göre bu olmaması gereken bir durum. Ama ormanda ayıların beslendiği canlı popülasyonunun azalması ve hazır besinin olması onları çöplüğe getiriyor. Bu durum ayıların obez olmasına da sebep olmuş. Çöp alanının tellerle çevrili olmaması ve tren yolu üzerinde gerekli önlemlerin alınmaması ise ayı ölümlerine neden olabiliyor. Kafkas Üniversitesi’nde içi doldurularak sergilenen 350 kg ağırlığındaki bozayı bunlardan sadece biri.Doç. Dr. Çağan Şekercioğlu, son on yılını Sarıkamış ormanlarında yaşayan bozayılara ayırmış bir bilim insanı. Türkiye’den çok yurtdışında tanınan Şekercioğlu, “National Geographic Yılın Kaşifi”, “Türkiye Yılın Bilim İnsanı” gibi ödüllerin de sahibi. Hayvanlara ve doğaya olan ilgisi küçük yaşlarda başlayan Şekercioğlu, yaşıtları oyun parkında oynarken ağaçlık alanlardan topladığı kertenkele, böcek ve kaplumbağaları eve götürür. Ailesi bu durumu endişeyle karşılar ve altı yaşındayken onu doktora götürür. Teşhis doğada yaşayan canlılara karşı doğuştan gelen bir sevgi olan biyofilidir. Bu durum aslında ileride dünyaca tanınacak bir ekolog olmasının da sinyalini verir.Çağan Şekercioğlu’nun başkanlığını yaptığı Kuzey Doğa Derneği, geliştirdiği yaban hayatı Koridoru projesi ile Türkiye’de bir ilke de imza attı. İlk yaban hayat koridoru olma özelliğini taşıyan proje sayesinde Sarıkamış ve Allahuekber Dağları Milli Parkı ormanları Kafkas, Karadeniz ve Gürcistan’ın geniş ormanlarına bağlanacak. 162 km uzunluğundaki bu koridor sayesinde bozayılar ve yaban hayvanları ormandan hiç çıkmadan Kars’tan Gürcistan’a gidip geri gelebilecek. Şekercioğlu’na göre bu, kesilen ormanlık alanlara yeni bitkiler, ağaçlar ve çalılıklar dikilmesiyle mümkün. Proje için çalışmalar Ardahan’da dikilen ağaçlarla başlamış durumda. Yılın belirli aylarını Sarıkamış ve çevre illerde geçiren Şekercioğlu ise bozayıların izinde yaban hayatı için mücadele etmeye devam ediyor.
Kışın erken geldiği Sarıkamış’ta hava oldukça soğuk. Sarıkamış ormanlarında ilerliyoruz. Yolun sonuna doğru yaklaştığımızda Doç. Dr. Çağan Şekercioğlu elindeki fenerle ormanı tarıyor.Küçük bir ırmağın şırıltısı ve ay ışığında eşine zor rastlanır bir manzara var. Yolun kenarındaki tren yolu, ormanla Sarıkamış çöplüğü arasında sınır. Çöplüğe doğru ilerlediğimizde karanlık içerisinde parlayan gözler görülebiliyor. Kimisi ürküyor kimisi de her akşam gelen misafirlere alışık olduğu için hiç rahatsız olmuyor. Çağan, arabayı uygun bir yere park edip el fenerini karanlıktaki parıltılara doğru yöneltiyor. İşte oradalar. Sarıkamış ormanlarında yaşayan bozayılardan otuza yakını akşam yemeği için çöplükteler. Aslında bu yeni bir durum değil. Sarıkamışlılar ve farklı illerden gelen misafirler bozayıları görmek için akşam saatlerinde burada toplanıyor. Arabalarının farlarını açarak ayıları izliyorlar. Çağan Şekercioğlu’na göre bu olmaması gereken bir durum. Ama ormanda ayıların beslendiği canlı popülasyonunun azalması ve hazır besinin olması onları çöplüğe getiriyor. Bu durum ayıların obez olmasına da sebep olmuş. Çöp alanının tellerle çevrili olmaması ve tren yolu üzerinde gerekli önlemlerin alınmaması ise ayı ölümlerine neden olabiliyor. Kafkas Üniversitesi’nde içi doldurularak sergilenen 350 kg ağırlığındaki bozayı bunlardan sadece biri.Doç. Dr. Çağan Şekercioğlu, son on yılını Sarıkamış ormanlarında yaşayan bozayılara ayırmış bir bilim insanı. Türkiye’den çok yurtdışında tanınan Şekercioğlu, “National Geographic Yılın Kaşifi”, “Türkiye Yılın Bilim İnsanı” gibi ödüllerin de sahibi. Hayvanlara ve doğaya olan ilgisi küçük yaşlarda başlayan Şekercioğlu, yaşıtları oyun parkında oynarken ağaçlık alanlardan topladığı kertenkele, böcek ve kaplumbağaları eve götürür. Ailesi bu durumu endişeyle karşılar ve altı yaşındayken onu doktora götürür. Teşhis doğada yaşayan canlılara karşı doğuştan gelen bir sevgi olan biyofilidir. Bu durum aslında ileride dünyaca tanınacak bir ekolog olmasının da sinyalini verir.Çağan Şekercioğlu’nun başkanlığını yaptığı Kuzey Doğa Derneği, geliştirdiği yaban hayatı Koridoru projesi ile Türkiye’de bir ilke de imza attı. İlk yaban hayat koridoru olma özelliğini taşıyan proje sayesinde Sarıkamış ve Allahuekber Dağları Milli Parkı ormanları Kafkas, Karadeniz ve Gürcistan’ın geniş ormanlarına bağlanacak. 162 km uzunluğundaki bu koridor sayesinde bozayılar ve yaban hayvanları ormandan hiç çıkmadan Kars’tan Gürcistan’a gidip geri gelebilecek. Şekercioğlu’na göre bu, kesilen ormanlık alanlara yeni bitkiler, ağaçlar ve çalılıklar dikilmesiyle mümkün. Proje için çalışmalar Ardahan’da dikilen ağaçlarla başlamış durumda. Yılın belirli aylarını Sarıkamış ve çevre illerde geçiren Şekercioğlu ise bozayıların izinde yaban hayatı için mücadele etmeye devam ediyor.