Yeşille mavinin hemhal olduğu küçük bir ada Bozcaada. İnsanları Türk ve Rum mimarisiyle yapılmış, her yanı çiçeklerle bezeli evleriyle, şehir hayatının boğuculuğundan oldukça uzak, ferah bir yaşantı sürdürmekteyken; önce küçük pansiyonlarla, sonrasında sağına soluna kondurulan birkaç otelle farklı bir hüviyet kazanıverdi ada kısa zamanda.Yaz sezonunda akın akın kalabalıklar taşımaya başladı adanın ihtiyar feribotu birkaç yıl önce buraya. Bu da yetmeyince, denizin üzerine deniz otobüsleriyle görünmeyen bir asfalt döşendi. Kalabalıklar başka kalabalıklara tavsiye etti adayı ve zaman oldu, gece konaklayacak yer bulamayan misafirlerin günübirlik gezmeleri ‘Seneye bir daha geliriz.’ ile sona erdi.Ada böyle bir rağbet görünce, artık aç gözlülükten mi, yoksa ihtiyaç hasıl olduğunu düşünmelerinden mi bilinmez, erk sahipleri kağıtlar üzerinde çizgiler çizdiler, parmaklarını şakaklarına koyup düşündüler, neticede adına ‘imar planı’ denilen ama esasında adanın idam fermanı olan belgeler imzaladılar. Adanın esas yerlisi, kışın bile yuva bildikleri adada yaşayan insanlar, bu imar planına karşı çıktılar. Zaten 92 yılında yapılan bir başka plandan sonra adaya getirilen tuğlalar ve çimentolarla yapılan şekilsiz, şemailsiz, ruhtan yoksun yapılara bakarak derslerini çoktan almışlardı. Davalar açıldı, imar planına karşı topyekün bir duruş sergilendi ama, kendilerine ait olmayan bu toprak parçası üzerinde söz söylemeye muktedir bazı insanlar, 1/25 bin ölçekli bu plandan vaz geçip, 1/100 bin ölçekli yeni bir imar planı hazırlayıverdiler. Böylece ada halkının açtığı dava düşmüş oldu. Plandaki çizgilerin söylediğine göre, adanın yüzde 90’ı imara açılacak, gerçekleştirilecek bir yapılaşma hareketinden sonra ‘turizm tesis bölgeleri’, ‘kentsel gelişim alanları’ ile duru bir güzellik ile anılan adanın başına kim bilir neler gelecekti.Bozcaada, bir toprak parçası, eli yok durduramaz, dili yok dur diyemez ama, ada halkı onun için ellerinden geleni yapmaya hazır. Şimdilerde yeni imar planı için yeni bir dava açmaya hazırlanıyorlar. Bu dava açılınca, “1/herhangi bir bol sıfırlı rakam” ölçekli yeni bir plan mı yapılacak bilinmez. Bilinen bir tek şey var, ada halkı bu imar planlarını istemiyor. Bir kara parçası en iyi beklemeyi bilir, ama Bozcaada var olduğundan beri en huzursuz bekleyişini belki bu sefer yaşıyor.
Yeşille mavinin hemhal olduğu küçük bir ada Bozcaada. İnsanları Türk ve Rum mimarisiyle yapılmış, her yanı çiçeklerle bezeli evleriyle, şehir hayatının boğuculuğundan oldukça uzak, ferah bir yaşantı sürdürmekteyken; önce küçük pansiyonlarla, sonrasında sağına soluna kondurulan birkaç otelle farklı bir hüviyet kazanıverdi ada kısa zamanda.Yaz sezonunda akın akın kalabalıklar taşımaya başladı adanın ihtiyar feribotu birkaç yıl önce buraya. Bu da yetmeyince, denizin üzerine deniz otobüsleriyle görünmeyen bir asfalt döşendi. Kalabalıklar başka kalabalıklara tavsiye etti adayı ve zaman oldu, gece konaklayacak yer bulamayan misafirlerin günübirlik gezmeleri ‘Seneye bir daha geliriz.’ ile sona erdi.Ada böyle bir rağbet görünce, artık aç gözlülükten mi, yoksa ihtiyaç hasıl olduğunu düşünmelerinden mi bilinmez, erk sahipleri kağıtlar üzerinde çizgiler çizdiler, parmaklarını şakaklarına koyup düşündüler, neticede adına ‘imar planı’ denilen ama esasında adanın idam fermanı olan belgeler imzaladılar. Adanın esas yerlisi, kışın bile yuva bildikleri adada yaşayan insanlar, bu imar planına karşı çıktılar. Zaten 92 yılında yapılan bir başka plandan sonra adaya getirilen tuğlalar ve çimentolarla yapılan şekilsiz, şemailsiz, ruhtan yoksun yapılara bakarak derslerini çoktan almışlardı. Davalar açıldı, imar planına karşı topyekün bir duruş sergilendi ama, kendilerine ait olmayan bu toprak parçası üzerinde söz söylemeye muktedir bazı insanlar, 1/25 bin ölçekli bu plandan vaz geçip, 1/100 bin ölçekli yeni bir imar planı hazırlayıverdiler. Böylece ada halkının açtığı dava düşmüş oldu. Plandaki çizgilerin söylediğine göre, adanın yüzde 90’ı imara açılacak, gerçekleştirilecek bir yapılaşma hareketinden sonra ‘turizm tesis bölgeleri’, ‘kentsel gelişim alanları’ ile duru bir güzellik ile anılan adanın başına kim bilir neler gelecekti.Bozcaada, bir toprak parçası, eli yok durduramaz, dili yok dur diyemez ama, ada halkı onun için ellerinden geleni yapmaya hazır. Şimdilerde yeni imar planı için yeni bir dava açmaya hazırlanıyorlar. Bu dava açılınca, “1/herhangi bir bol sıfırlı rakam” ölçekli yeni bir plan mı yapılacak bilinmez. Bilinen bir tek şey var, ada halkı bu imar planlarını istemiyor. Bir kara parçası en iyi beklemeyi bilir, ama Bozcaada var olduğundan beri en huzursuz bekleyişini belki bu sefer yaşıyor.