Karadeniz insanının eğlenceli yanını ön plana çıkaran, sadece tahta ve çividen oluşan araçların kıyasıya mücadele ettiği “Geleneksel Formulaz Tahta Araba Şenliği”, geçtiğimiz hafta sonu Rize’de yapıldı. Yarışmada, 3 kez Dünya Supersport şampiyonu olan motosikletçi Kenan Sofuoğlu da yer aldı. Hem bin 700 metrede adrenalini bol olan yarışa katıldık hem de yarışmanın şampiyonu Kenan Sofuoğlu ile konuştuk.Geçtiğimiz pazar günü Rize’de gerçekleştirilecek olan ‘RedBull Formulaz’ etkinliği için havayoluyla Trabzon’un yolunu tutuyoruz. Oradan da karayoluyla Rize’ye. Coğrafya derslerinde Türkiye’nin en yağış alan bölgesi olarak anlatırlar ya Doğu Karadeniz’i, gerçekten de öyle. İstanbul en sıcak günlerinden birini yaşarken, Rize bilineni bir kez daha doğrularcasına yağmurla karşılıyor bizi. Dev vadileri ve coşkun akarsularıyla diğer şehirlerden kendini ayıran Rize’nin Ardeşen ilçesi son yıllarda adrenalin sporlarıyla göz dolduruyor. Rafting, dağcılık, off-road, Formulaz… Bunların başında da Red Bull sponsorluğunda yapılan Formulaz yarışları yer alıyor. 18 yaşından büyük herkesin katılabildiği yarışlara, biz de katılıyoruz. Bu heyecana ortak olabilmek için hızı saatte 80 km’ye kadar çıkabilen frensiz tahta arabaları yerinde test ediyoruz.Günlerdir süren hummalı bir çalışma var Rize’nin Ardeşen ilçesine bağlı Tunca beldesinde. Çünkü Formula 1’in Laz versiyonu var parkurda: ‘Red Bull Formulaz’. Pazar sabahı yarışların yapılacağı 1,6 km’lik parkur alanına ulaşmak için saatlerimizi trafikte harcasak da tesislerin güzelliği ve pistin atmosferi her türlü olumsuzluğu gözümüzün ardına itiyor. Yöre insanı tribünleri hıncahınç doldurmuş durumda. Yarışlara katılmak üzere gelen 3 kez Dünya Supersport şampiyonu olan motosikletçi Kenan Sofuoğlu da misafirler arasında.Formula 1’e Karadeniz usulü kafa tutan Red Bull Formulaz, ‘Formula giderse Formulaz gelir’ sloganı ile bu yıl altıncı kez gerçekleşiyor. Karadeniz’de gençlerin ve çocukların temel eğlencesi olan ve tarihi 1900’lere dayanan tahta araba yarışlarının coşkusu günümüze taşınıyor bu etkinlik sayesinde. Türkiye’nin dört bir tarafından gelen yarışmacılar, tasarımları kendilerine ait olan ilginç tahta arabalarla yarışıyorlar.Uçuruma düşmek yasaktır!Tamamen tahta ve el yapımı araçlarda montaj için çivi, vida ve sırma tel dışında hiçbir metal aksam kullanılmıyor. Yerçekimi ile yokuş aşağı hareket eden motorsuz araçların pilotları, Karadeniz kültürünü yaşatmak için keçi yününden yapılan kıl çorap ve bölgede ayakkabı olarak kullanılan kara lastikle yarışıyor.Toplamda 12 gruptan oluşan yarışlarda, tahta arabalar maksimum 1.70 m uzunluğa ve 70 santimetre de genişliğe uygun olmak zorunda. Uzun bir bekleyişin ardından 64 kişinin katıldığı yarışta 35 numarayla 5 rakibimle beraber start çizgisinde yerimizi alıyoruz. Kafada kasklar, kollarda ve dizlerde koruyucular...Neredeyse tamamı yokuş aşağı olan parkurda, bölgede yabani hayvanları tarlalardan uzaklaştırmak amacıyla patlama sesi çıkaran ‘xaşattule’ ile yarış başlıyor. Diğer yarışmacılar en önde olabilmek için ellerini yere süre süre hız almaya çalışıyorlar. Biz tabii onlar kadar hızlı olamıyoruz. Olmamız için de bayağı bir fırın ekmek yememiz lazım! Her ne kadar eğlenceli bir yarışma gibi görünse de tehlikeli virajları barındırıyor parkur. İçimizi rahatlatan ise ‘Uçuruma düşmek yasaktır’ tabelası oluyor. Yokuş aşağı süzülen araçları fren olmadan kontrol etmek ciddi bir maharet istiyor. Araçları yavaşlatmak istediğinizde topuklarınızı yere sağlam bir şekilde sürtmeniz gerekiyor. İşte tam burada kara lastikler devreye giriyor. Adeta bir ABS gibi… O kadar fren yapmışım ki; kara lastiğin topuğu epeyce erimiş. Artık fren tutmuyor, ayağım da çok sızlıyor. Parkuru tamamlayamadan beyaz bayrağı çekmek zorunda kalıyorum. Kenara geldikten sonra bir de bakıyorum ki ayağımın topuğu hafif bir şekilde yarılmış. Neyse ki daha büyük kaza yaşamadan yarış bitiyor. Yarışmacıların uçuruma düşmemesi için yol boyunca saman balyaları tampon görevi görürken çay çuvalları da bir asker edasıyla dimdik duruyor. Yer yer 10 derecenin üzerine çıkan eğimin yanında sert virajlar da yarışçıların karşılaştıkları zorlukların başında yer alıyor. Yaklaşık bin 500 kişinin izlediği yarışlarda parkur boyunca, “Dikkat tahta araba çıkabilir!”, “Uçuruma düşmek yasaktır!”, “Sollama yapmak yasaktır!”, “En keskin viraj 53 metre geride kaldı” gibi yazılı ilginç tabelalar dikkat çekici. Sağlık ve jandarma ekipleri de yarış esnasında hazır durumda bekleyenler arasında.Geri dönüşte kamyonetler sayesinde başlangıç çizgisine kadar geri çıkıyoruz. Parkurun çevresinde yarışmayı dikkatlice izleyen seyircilerin tezahüratları da cabası… Sonuç olarak yarışı özetlemek gerekirse: “Akıl çok, motor yok” sloganı bir kez daha kendini ispat etmiş oluyor.“Ferrari’den bu kadar haz almadım”Formulaz yarışına katılan yarışmacılar da parkur gibi heyecanlı ve birbirinden renkliydi. 8 yaşından beri tahta araba yapıp süren Rizeli Muhammed Şeker bakın tahta arabayla ilgili nasıl bir yorum yapıyor: “Arkadaşımın 2005 model Ferrari’si vardı. 30 km yol aldım. Tahta arabadan aldığım hazzı onda bulamadım. Burada en zevkli olan her şeyi kendin yapman. Doğal malzemeler kullanarak kendi emeğine biniyorsun. Bunlarla kendi çocukluğumuzu yaşıyoruz.” Bir başka yarışmacı Macit Çakır ise tahta araba ile yarışların hikâyesini şöyle özetliyor: “Bundan 6 yıl önce bir akşam arkadaşlarla muhabbet ederken, eski arabalarla yarış yapalım diye karar aldık. Bir önceki sene aracımızın hızı 76 km’yi gördü. Burada hız önemli değil. Kontrol daha gerekli.”‘Yatakta eceli bekleyecek halimiz yok’Kenan Sofuoğlu (6.sı düzenlenen Formulaz yarışlarının birincisi)Motor sporlarında birçok şampiyonluklarınız var. Ancak Formulaz farklı bir kategori...Ben bu yörenin insanıyım. Kökenim burası. Burada olmak benim için ayrı bir mutluluk. Geçen sene kaburgam kırıktı. O yüzden gösteri amaçlı bir tur attım parkurda. Bu sene için “Türkiye’de olursam, hem motosikletimi getireceğim. Hem de bu parkurda yarışmak isterim.” demiştim.Yarışlar veya antrenmanlar öncesi olmazsa olmazınız nelerdir?Tabii ki bir Müslüman olarak dua ederim çıktığım her yarış öncesinde. Abdestimi alır o şekilde yarışa çıkarım. Benim için dini inançlarım en büyük gücümdür. O manevi güç sayesinde zaten yıllarca Dünya Şampiyonası’nda Rabb’im bizlere başarılar nasip etti.O zaman bu başarıların altında manevi bir güç var desek…Kesinlikle. Ailemin yaşam tarzı da budur. Bu hiç değişmedi çok şükür. Benim dedem cami imamıydı. Babam, abilerim her birlikte Kur’an kurslarında büyüdük. Tabii ki böyle büyüyen bir çocuğun da bundan kopmaması çok doğaldır... Bu şeklide yetişmem benim bu başarılardaki en büyük temelimdir.Geçtiğimiz günlerde F1’in efsane ismi Michael Schumacher talihsiz bir kaza sonucu aylarca yoğun bakımda kaldı. Bu olay sizde nasıl bir duygu oluşturdu?Motosiklet yarışı, Formula 1 yarışları motor sporlarının çatısı altında gerçekleşen yarışlardır. Bu yarışa katılan insanlar kolay kolay adrenalin duygusunu atamazlar. Schumacher F1’den emekli olmasına rağmen motosiklet yarışlarında yer alıyordu.Kısacası bu tarz sporlar hayatın bir parçası olmuş bizlerde. Bunlardan kopmak mümkün değil. Yatakta ecelimizi bekleyecek halimiz yok. Önemli olan şu; tedbirimizi alacağız, gerisini Allah’a bırakacağız.Uzun zaman sonra Sürat Kargo’nun reklam filminde oynadınız. Bununla ilgili olumlu olumsuz tepkiler oldu mu?Gillette reklam filminden sonra Türkiye’de hiçbir reklam filmi anlaşması yapmamıştım. Sürat Kargo’nun reklam filmi 4-5 yıl sonra bir ilk oldu bu anlamda. Benim için de, Sürat Kargo için de çok güzel geçti. Gelen tepkiler de güzel oldu.Peki, reklam filminin devamı gelebilir mi?Türkiye çok karışık. İleriki zamanda bunun ne getireceğini göreceğiz.Reklam filminin ardından herhangi bir baskı yapıldı mı size?Sürat Kargo ile yapılan reklam filmi tamamen profesyonellik altındaydı. Sürat Kargo büyük bir marka. Bana da teklif getirdiler. Burada herhangi bir taraf belli etmek gibi bir durum yoktu. Çünkü ben milli bir sporcuyum…
Karadeniz insanının eğlenceli yanını ön plana çıkaran, sadece tahta ve çividen oluşan araçların kıyasıya mücadele ettiği “Geleneksel Formulaz Tahta Araba Şenliği”, geçtiğimiz hafta sonu Rize’de yapıldı. Yarışmada, 3 kez Dünya Supersport şampiyonu olan motosikletçi Kenan Sofuoğlu da yer aldı. Hem bin 700 metrede adrenalini bol olan yarışa katıldık hem de yarışmanın şampiyonu Kenan Sofuoğlu ile konuştuk.Geçtiğimiz pazar günü Rize’de gerçekleştirilecek olan ‘RedBull Formulaz’ etkinliği için havayoluyla Trabzon’un yolunu tutuyoruz. Oradan da karayoluyla Rize’ye. Coğrafya derslerinde Türkiye’nin en yağış alan bölgesi olarak anlatırlar ya Doğu Karadeniz’i, gerçekten de öyle. İstanbul en sıcak günlerinden birini yaşarken, Rize bilineni bir kez daha doğrularcasına yağmurla karşılıyor bizi. Dev vadileri ve coşkun akarsularıyla diğer şehirlerden kendini ayıran Rize’nin Ardeşen ilçesi son yıllarda adrenalin sporlarıyla göz dolduruyor. Rafting, dağcılık, off-road, Formulaz… Bunların başında da Red Bull sponsorluğunda yapılan Formulaz yarışları yer alıyor. 18 yaşından büyük herkesin katılabildiği yarışlara, biz de katılıyoruz. Bu heyecana ortak olabilmek için hızı saatte 80 km’ye kadar çıkabilen frensiz tahta arabaları yerinde test ediyoruz.Günlerdir süren hummalı bir çalışma var Rize’nin Ardeşen ilçesine bağlı Tunca beldesinde. Çünkü Formula 1’in Laz versiyonu var parkurda: ‘Red Bull Formulaz’. Pazar sabahı yarışların yapılacağı 1,6 km’lik parkur alanına ulaşmak için saatlerimizi trafikte harcasak da tesislerin güzelliği ve pistin atmosferi her türlü olumsuzluğu gözümüzün ardına itiyor. Yöre insanı tribünleri hıncahınç doldurmuş durumda. Yarışlara katılmak üzere gelen 3 kez Dünya Supersport şampiyonu olan motosikletçi Kenan Sofuoğlu da misafirler arasında.Formula 1’e Karadeniz usulü kafa tutan Red Bull Formulaz, ‘Formula giderse Formulaz gelir’ sloganı ile bu yıl altıncı kez gerçekleşiyor. Karadeniz’de gençlerin ve çocukların temel eğlencesi olan ve tarihi 1900’lere dayanan tahta araba yarışlarının coşkusu günümüze taşınıyor bu etkinlik sayesinde. Türkiye’nin dört bir tarafından gelen yarışmacılar, tasarımları kendilerine ait olan ilginç tahta arabalarla yarışıyorlar.Uçuruma düşmek yasaktır!Tamamen tahta ve el yapımı araçlarda montaj için çivi, vida ve sırma tel dışında hiçbir metal aksam kullanılmıyor. Yerçekimi ile yokuş aşağı hareket eden motorsuz araçların pilotları, Karadeniz kültürünü yaşatmak için keçi yününden yapılan kıl çorap ve bölgede ayakkabı olarak kullanılan kara lastikle yarışıyor.Toplamda 12 gruptan oluşan yarışlarda, tahta arabalar maksimum 1.70 m uzunluğa ve 70 santimetre de genişliğe uygun olmak zorunda. Uzun bir bekleyişin ardından 64 kişinin katıldığı yarışta 35 numarayla 5 rakibimle beraber start çizgisinde yerimizi alıyoruz. Kafada kasklar, kollarda ve dizlerde koruyucular...Neredeyse tamamı yokuş aşağı olan parkurda, bölgede yabani hayvanları tarlalardan uzaklaştırmak amacıyla patlama sesi çıkaran ‘xaşattule’ ile yarış başlıyor. Diğer yarışmacılar en önde olabilmek için ellerini yere süre süre hız almaya çalışıyorlar. Biz tabii onlar kadar hızlı olamıyoruz. Olmamız için de bayağı bir fırın ekmek yememiz lazım! Her ne kadar eğlenceli bir yarışma gibi görünse de tehlikeli virajları barındırıyor parkur. İçimizi rahatlatan ise ‘Uçuruma düşmek yasaktır’ tabelası oluyor. Yokuş aşağı süzülen araçları fren olmadan kontrol etmek ciddi bir maharet istiyor. Araçları yavaşlatmak istediğinizde topuklarınızı yere sağlam bir şekilde sürtmeniz gerekiyor. İşte tam burada kara lastikler devreye giriyor. Adeta bir ABS gibi… O kadar fren yapmışım ki; kara lastiğin topuğu epeyce erimiş. Artık fren tutmuyor, ayağım da çok sızlıyor. Parkuru tamamlayamadan beyaz bayrağı çekmek zorunda kalıyorum. Kenara geldikten sonra bir de bakıyorum ki ayağımın topuğu hafif bir şekilde yarılmış. Neyse ki daha büyük kaza yaşamadan yarış bitiyor. Yarışmacıların uçuruma düşmemesi için yol boyunca saman balyaları tampon görevi görürken çay çuvalları da bir asker edasıyla dimdik duruyor. Yer yer 10 derecenin üzerine çıkan eğimin yanında sert virajlar da yarışçıların karşılaştıkları zorlukların başında yer alıyor. Yaklaşık bin 500 kişinin izlediği yarışlarda parkur boyunca, “Dikkat tahta araba çıkabilir!”, “Uçuruma düşmek yasaktır!”, “Sollama yapmak yasaktır!”, “En keskin viraj 53 metre geride kaldı” gibi yazılı ilginç tabelalar dikkat çekici. Sağlık ve jandarma ekipleri de yarış esnasında hazır durumda bekleyenler arasında.Geri dönüşte kamyonetler sayesinde başlangıç çizgisine kadar geri çıkıyoruz. Parkurun çevresinde yarışmayı dikkatlice izleyen seyircilerin tezahüratları da cabası… Sonuç olarak yarışı özetlemek gerekirse: “Akıl çok, motor yok” sloganı bir kez daha kendini ispat etmiş oluyor.“Ferrari’den bu kadar haz almadım”Formulaz yarışına katılan yarışmacılar da parkur gibi heyecanlı ve birbirinden renkliydi. 8 yaşından beri tahta araba yapıp süren Rizeli Muhammed Şeker bakın tahta arabayla ilgili nasıl bir yorum yapıyor: “Arkadaşımın 2005 model Ferrari’si vardı. 30 km yol aldım. Tahta arabadan aldığım hazzı onda bulamadım. Burada en zevkli olan her şeyi kendin yapman. Doğal malzemeler kullanarak kendi emeğine biniyorsun. Bunlarla kendi çocukluğumuzu yaşıyoruz.” Bir başka yarışmacı Macit Çakır ise tahta araba ile yarışların hikâyesini şöyle özetliyor: “Bundan 6 yıl önce bir akşam arkadaşlarla muhabbet ederken, eski arabalarla yarış yapalım diye karar aldık. Bir önceki sene aracımızın hızı 76 km’yi gördü. Burada hız önemli değil. Kontrol daha gerekli.”‘Yatakta eceli bekleyecek halimiz yok’Kenan Sofuoğlu (6.sı düzenlenen Formulaz yarışlarının birincisi)Motor sporlarında birçok şampiyonluklarınız var. Ancak Formulaz farklı bir kategori...Ben bu yörenin insanıyım. Kökenim burası. Burada olmak benim için ayrı bir mutluluk. Geçen sene kaburgam kırıktı. O yüzden gösteri amaçlı bir tur attım parkurda. Bu sene için “Türkiye’de olursam, hem motosikletimi getireceğim. Hem de bu parkurda yarışmak isterim.” demiştim.Yarışlar veya antrenmanlar öncesi olmazsa olmazınız nelerdir?Tabii ki bir Müslüman olarak dua ederim çıktığım her yarış öncesinde. Abdestimi alır o şekilde yarışa çıkarım. Benim için dini inançlarım en büyük gücümdür. O manevi güç sayesinde zaten yıllarca Dünya Şampiyonası’nda Rabb’im bizlere başarılar nasip etti.O zaman bu başarıların altında manevi bir güç var desek…Kesinlikle. Ailemin yaşam tarzı da budur. Bu hiç değişmedi çok şükür. Benim dedem cami imamıydı. Babam, abilerim her birlikte Kur’an kurslarında büyüdük. Tabii ki böyle büyüyen bir çocuğun da bundan kopmaması çok doğaldır... Bu şeklide yetişmem benim bu başarılardaki en büyük temelimdir.Geçtiğimiz günlerde F1’in efsane ismi Michael Schumacher talihsiz bir kaza sonucu aylarca yoğun bakımda kaldı. Bu olay sizde nasıl bir duygu oluşturdu?Motosiklet yarışı, Formula 1 yarışları motor sporlarının çatısı altında gerçekleşen yarışlardır. Bu yarışa katılan insanlar kolay kolay adrenalin duygusunu atamazlar. Schumacher F1’den emekli olmasına rağmen motosiklet yarışlarında yer alıyordu.Kısacası bu tarz sporlar hayatın bir parçası olmuş bizlerde. Bunlardan kopmak mümkün değil. Yatakta ecelimizi bekleyecek halimiz yok. Önemli olan şu; tedbirimizi alacağız, gerisini Allah’a bırakacağız.Uzun zaman sonra Sürat Kargo’nun reklam filminde oynadınız. Bununla ilgili olumlu olumsuz tepkiler oldu mu?Gillette reklam filminden sonra Türkiye’de hiçbir reklam filmi anlaşması yapmamıştım. Sürat Kargo’nun reklam filmi 4-5 yıl sonra bir ilk oldu bu anlamda. Benim için de, Sürat Kargo için de çok güzel geçti. Gelen tepkiler de güzel oldu.Peki, reklam filminin devamı gelebilir mi?Türkiye çok karışık. İleriki zamanda bunun ne getireceğini göreceğiz.Reklam filminin ardından herhangi bir baskı yapıldı mı size?Sürat Kargo ile yapılan reklam filmi tamamen profesyonellik altındaydı. Sürat Kargo büyük bir marka. Bana da teklif getirdiler. Burada herhangi bir taraf belli etmek gibi bir durum yoktu. Çünkü ben milli bir sporcuyum…