Marie Hartlieb ve Tuğba Yalçınkaya, ‘Mavi Blau' ismini verdikleri blogda İstanbul hakkındaki deneyimlerini anlatıyor. Almanya doğumlu ikili, blogda iki kültürün bir araya gelmesinden oluşan zıtlıkları ve birlikteliği yansıtan yazı ve fotoğraflar paylaşıyor.
Altmışlı yılların başında Almanya'ya giden binlerce Türk, yıllar sonra birinci jenerasyon olarak anılacaklarından habersiz yeni bir yaşama adım atar. Medyada ‘entegre olamamış göçmenler' olarak eleştirilen bir kitle olur. Günümüzde ise üçüncü jenerasyon entegrasyon tartışmalarına başka bir boyut getirecektir. İşte bu üçüncü jenerasyona ait bir Türk kızı ile Alman akranının İstanbul'da yolları kesişir.
Erasmus programıyla İstanbul'a gelen Marie Hartlieb, bu şehirdeki deneyimlerini ‘Mavi Blau' ismini verdiği blogunda paylaşmaya başlar. İlk başlarda sadece arkadaşlarının ve tanıdıklarının takip ettiği blog, zamanla İstanbul'da yaşayan ve Almanya ile bir şekilde bağı olan Türk, Alman, Avusturyalı, İsviçreli kısaca Almanca konuşan topluluğun da ilgisini çeker. Böylelikle iki kültür arasında köprü görevi gören bir girişime dönüşür. Şu anda aktif 12 üyesi olan blog, İstanbul'da yaşayan Almanların ve hatta Almanya'da doğup büyümüş, birkaç yaz tatili dışında Türkiye hakkında hiçbir deneyimi olmayan Türklerin Türkiye deneyimlerini aktarıyor. Bu kişilerin hikâyelerine yer veren topluluk sosyal medyada özellikle de Instagram hesaplarında iki kültürün bir araya gelmesinden oluşan zıtlıkları ve birlikteliği yansıtan fotoğraflar paylaşıyor. Grupta iki tane de fotoğrafçı var. Aynı zamanda Türkiye'de Almanca konuşan topluluğa kültür-sanat ve yaşam ağırlıklı haberler de sunan blog gelişime açık. Yakın zamanda Almanca ve Türkçe şiirlerin okunacağı bir akşam düzenleyecek olan topluluk, sitedeki Almanca yazıları da Türkçeye çevirecek.
Türkiye'de nasip kısmeti öğrendim
Marie Hartlieb, Almanya'nın küçük bir kasabasında doğup büyüyen ve Türk arkadaşı olmayan genç bir kız. “Almanya'dayken Türkleri hiç tanımıyordum. Medyadan biliyordum ama orada da önyargılı bilgiler sunuluyordu bize. Tabii bunlara çok takılmadım.” sözleri ona ait. Erasmus için karar verme zamanı geldiğinde Varşova ve İstanbul seçeneği arasından aslında hakkında fazla fikir sahibi olmadığı İstanbul'u seçmiş. Sebebi hayli ilginç: “Sadece daha sıcak olduğunu düşünerek İstanbul'da karar kıldım.”
2012'de ilk kez geldiği İstanbul'da Bilgi Üniversitesi'nde bir yılını geçirmiş. Bir yıl sonra Almanya'ya dönen Hartlieb, bir süre sonra yeniden Türkiye'ye dönmek istemiş. Bu kez bir yıl kadar ‘Suç ve Ceza Filmleri Festivali'nde çalışmış ve yeniden Almanya'ya dönmüş. Yüksek lisansını yaptıktan sonra ise bir kez daha İstanbul'a gelmiş. “Almanya'ya dönünce hayat çok boş geldi.” demesi son dönüşünden bu yana İstanbul'da yaşamasının da bir sebebi.
Hartlieb, şimdilerde Türk-Alman sineması konulu master tezini yazıyor. İstanbul ve Türk kültürüne olan ilgisi ise Türkçeyi akıcı derecede konuşacak kadar fazla. İstanbul'u ve Türk toplumunu tanıdıktan sonra bu iki kültür arasındaki zıtlıklar ve benzerliklerin ilgisini çektiğini söylüyor: “İki kültür farklı olsa da birçok noktada birleşiyor. Almanlar çok düzenli ve stresli. Türkler ise rahat, düzensiz ve hayatı anlık yaşıyor. Burada rahat olmayı çok iyi öğrendiğimi söyleyebilirim. Kısmet demeyi öğrendim mesela. Türkçe yaptığımız röportajda kısmetin Almanca karşılığı olup olmadığını soruyoruz ama öyle bir şey yok. Almanya'da uğraşırsın ve hata yapmamaya çalışırsın. Burada ise yaşayarak öğreniyorsun birçok şeyi. Bence iki kültür birbirini besliyor.”
İki kültür arasında köprü görevi görüyoruz
Tuğba Yalçınkaya ve Marie Hartlieb, 'Mavi Blau' bloguna içerik üretiyor. İkisi de Almanya doğumlu ancak İstanbul'da tanışmışlar. Site genel olarak öğrenciler ve fotoğrafçılardan oluşuyor. Almanya ve Türkiye ilişkilerinin çok eskilere dayanmasına rağmen şimdilerde önyargılara şaşırdığını söylüyor Yalçınkaya: “Bu köprüyü yeniden kurmak istiyoruz. Hikâyelerden ve insanlardan bahsederek, bilgi vererek, onların hikâyelerini sunarak…”