Ekmek aslanın ağzında derler eskiler. Peki hiç ağacın tepesinde olabileceği aklınıza gelir miydi? Ekmek ağacı, dutgiller (moraceae) familyasına dahil bir bitki türü.
Nişasta yönünden oldukça zengin bir meyveye sahip. Ana vatanı Hint Okyanusu'nun doğusu ve Büyük Okyanus'un batısındaki adalar olan bitki, yetiştirildiği tropik bölgelerin pek çoğu için başlıca gıda kaynağı. Boyu cinsine göre değişiyor lakin, 10-20 metreyi bulanları bile var. Dalları yatay ve kabukları kurşuni renkte. Yaprakları yıldız şeklinde, 25-50 santim boyunda ve en genç dalların ucunda bulunuyor. Ucuz ve yüksek enerjili bir besin kaynağı olan bu ağacın keşfi on sekizinci yüzyıla uzanıyor. Yılda iki ya da üç kez meyve veriyor. Önceleri yeşil olan meyvesi gittikçe renk değiştirerek kahverengi ve de sarıya dönüşüyor. Meyveler gövdenin her yerinden çıkabilir. Kavun iriliğinde, üzeri pullu bu meyvenin ağırlığı da az buz değil. Bir kilo ile üç kilo arasında değişiyor. Çiğ meyvesinin tadı patatese benziyor. Ağacın odunuysa kâğıt yapımında kullanılmakta. Ağacın iç kabuğunun liflerinden oldukça sağlam kumaşlar da imal ediliyor.
Faydaları:
Bağırsak ve sindirim sistemini dengeler.
Yüksek nişasta oranı ve mineraller bakımından zengin bir besin değerine sahip. Yağı cildin canlı ve parlak görünmesini sağlarken hafif çaplı cilt lekeleri ve cilt problemlerini çözmekte etkili.
Bitkinin meyve ve yaprakları yeniyor. Ekmek ağacı meyvesi, haşlanarak ve pişirilerek yenilebildiği gibi ekmek yapmak için de kullanılıyor. Bu bakımdan tropik bölgeler için önemli bir bitki.
İçerdiği yağlar birçok cilt hastalığını önlemede etkili.
Güneşte kurutulmuş meyvesinin öğütülmesiyle hazırlanan undan ekmeğin yanı sıra muhallebi de yapılabilir.