‘Dünyanın Çatısı’ olarak adlandırılan Wakhan Koridoru’na bu üçüncü seyahatimiz. Koridor, Afganistan’ın kuzey doğusunda Tacikistan ve Pakistan arasında Batı Çin’e doğru uzanan ince uzun bir geçiş bölgesi. Hindukuş Dağları’ndan Küçük Pamir Dağları’na doğru uzanan, 220 km uzunluğunda, eni 16 ile 64 km arasında değişen eşsiz bir coğrafya. Geçmişi İpek Yolu’na hatta daha geriye kadar uzanıyor.
Havayolu ile Tacikistan’a ulaşarak başladığımız yolculuk karayolu ile sırasıyla Khorog, Afganistan sınırı, Ishakim, Sarhad-e Broghil ve sonrasında Wakhan Koridor başlangıç rotası şeklinde nihayet buldu. Günde ortalama 12 saat yürüdüğümüz inişli çıkışlı parkurda tüm doğal şartlarda adeta kendimizi test ettik. En önemlisi, Tacikistan’dan başlayan yolculuğumuzda adeta zamanda bir yolculuk yaşamanın hazzıydı. Yolculuk boyunca karşılaştığımız hayatlar bir o kadar etkileyici, sıcak ve cana yakındı.
İnişli çıkışlı, 4 gün süren zorlu bir yürüyüşle Pamir Kırgızlarının Afganistan’daki evi olan Chaqmaqtin Gölü ve çevresinde yerleştikleri, 4000 metre irtifanın üzerindeki bölgeye vardık. İlk izlenimimiz, harika bir konuma kurulmuş 10 - 15 çadırdan oluşan küçük bir köy, geleneksel kıyafetleriyle kadınlar, sütünü sağıp, bakımlarıyla ilgilendikleri çok sayıda Yak ve yavruları, keçiler, çadırların arasında türlü oyunlar oynayan çocuklardan oluşan dağların eteklerinde bir masal dünyası…
1980’lerin başında Van ilimizin Ulupamir köyüne yerleştirilen Pamir Kırgızları’nın bölgede kalan akrabalarını ve yaşam biçimlerini tanımaktan ne kadar keyif aldıysak, iç evliliklerin kültürü, etnisiteyi yok olmayla tehdit etmesinden de o kadar etkilendik ve üzüldük.
Bu yolculuğun ‘Wakhan Dam-el Dunya’ adıyla bir kitap ve sergiye dönüşmesi ise başka bir keyif oldu.