Birçok kişinin hayatını altüst edecek acılar yaşadı hepsi. Kimi hayat arkadaşını, kimi evladını, kimi de kardeşini feci bir olayla kaybetti.Ancak insanları hayattan koparan bu acılar, onların her birini güçlü bir şekilde hayata bağladı. Adalet yerini bulsun diye mücadele veren bu kadınların hikâyeleri, gelecek nesil için birer ibret vesikası niteliğinde.Roboskili kadınlar sadece adalet istiyorAHMET GÖRÇÜMŞırnak Uludere’de 28 Aralık 2011 gecesi düzenlenen hava operasyonunda kaçakçılık yapan 34 köylü hayatını kaybetti. Roboski diye hafızalara yer eden bu katliamda Emine Ürek, 16 yaşındaki oğlunu kaybetti. Ayrıca hayatını kaybeden diğer köylülerle de akrabaydı. Anne Ürek, katliamı yapanların ortaya çıkması için 4 yıldır adalet mücadelesi veriyor. O, sonradan aynı bölgede devrilen askerî araca yardım için ilk koşanlar arasındaydı. Yalınayak, askerleri kurtarmaya giden acılı annenin çabası, Türkiye kardeşliğinin simgesi haline gelmişti. Emine Ürek’in şu ifadeleri binlerce açılıma denk: “Evladımı kaybettim, bari başka annelerin ciğeri yanmasın demiştim. Hâlâ kucağımda ölen asker için ağlıyorum. Biz de insanız, yüreğimiz dayanmıyor. Biz birlikten beraberlikten yanayız. Sadece kötüler ortaya çıksın istiyoruz.” Muhtaç olsalar bile evladının ‘kan parasına’ el sürmeyeceğini belirten Emine Ürek, “Çocuklarıma kül yedirsem, toprak yedirsem de oğlumun parasını alıp yedirmem. Bu dünya fani. Bir şekilde geçer gider. Öbür dünyada çocuğumun karşısına geçemem. Parayı evime kadar getirseler bile almazdım. Başbakan’a ‘almayacağız’ dedik. Hesapta duran para Ankara’ya iade edildi.” ifadelerini kullanıyor.EMİNE ÜREKFaillerin ortaya çıkması için direniyoruzOğlu Yüksel’in acısını da bir an yüreğinden çıkarmadığını söylüyor Emine Hanım. Faillerin ortaya çıkması için 4 yıldır ‘Roboski için adalet’ eylemlerine katılan Ürek, “Biz çok direndik, direneceğiz. Kanımızın son damlasına kadar devletin bu failleri ortaya çıkarması için mücadele edeceğiz.” diyor. Roboskili annelerin devletten sadece adalet beklediğini dile getiren acılı anne, kendilerine verilen sözlerin yerine getirilmediğini söylüyor: “Biz Türkiye Cumhuriyeti bayrağına bir kara leke olarak girdik. Bu kaşla göz arasında olan bir katliamdır. Dördüncü senemize girdik. Sadece devletten beklentimiz adalettir. Başbakan eşini buraya yolladığında biz ilk önce kabul etmeyecektik. Ama o da annedir, onun da çocukları var dedik, kabul ettik. O da ‘Başbakan’a anlatacağım’ diye söz verdi. Dileklerimizi dile getirdik ama ondan sonra Emine Hanım söylediyse, söylemediyse medyaları kapattılar.”Kadınlar mücadele etmezse bütün çocuklara yazık olurŞeyma ERCANLITürkiye’de direnişin ismi haline gelen kadınlardan birisi Gülsüm Elvan… Genç yaşta hayata tutunup, ekmek parasının peşinden koşmuş bir kadın o. 15 yaşındaki Berkin’i de ekmek almaya göndermişti. Gezi Parkı eylemlerinde polisin attığı biber gazı kapsülüyle 269 gün komada kalan Berkin hayat mücadelesini kaybetti. Toplumun en gergin dönemlerinde acılı bir anne olarak vakur duruşuyla örnek oldu. Anne Elvan, 8 Mart için de “Kadınlar mücadele etmezse topluma da çocuklara da yazık olur.” mesajını veriyor. Kadınların her şartta güçlü durması gerektiğini belirten Gülsüm Elvan, “Ne kadar zor şartlarda olsalar da kadınlar, geri adım atmasın ve çocukları için, gelecek için mücadele etsin. Köhnemiş düzeni ancak inanarak düzeltebiliriz. Çocuklarım için ayaktayım. Direniyorum. Bende bu nefes oldukça asla vazgeçmeyeceğim.” diye de ekliyor.Kadınlar haram lokma yedirmezBETÜL TANRISEVENSemra Köse, sahur operasyonunda gözaltına alınan eski İstanbul Terörle Mücadele Şube Müdürü Ömer Köse’nin eşi. Türkiye bu operasyonlarla tanıdı onları. Eşlerinin sonuna kadar arkasında durdular. Semra Hanım da eşinin tutuklanmasından sonra tüm hukuksuzluklarla mücadele veriyor. 8 günlük adliye süreci, eşinin tutuklanma haberi ve Silivri yollarında geçen aylar... Üç çocuğu var Köse çiftinin. Semra Hanım, 8 aydır çocuklarına hem annelik hem babalık yapıyor. Bütün bunların yanında eşi görevden ihraç edilince, maddi sorunları da tek başına göğüslüyor. Ara sıra ailesinden destek gören Köse, polis lojmanından çıkartıldıklarında evini tek başına taşımak zorunda kalır. Yapılan haksızlıkları her platformda dile getirmeye çalıştığını söyleyen Köse, hukuksuzlukların kendilerini yıldıramayacağını vurguluyor ve ekliyor: “Hak bildiğimizi söylemekten vazgeçecek değiliz. Biz kadınlar evlatlarımıza haram lokma yedirmeyiz. Bizim eşlerimiz de vatanını milletini seven haram lokma yemeyen, aldığı parayı hak etmeye çalışan insanlar. Milletin vicdanı bu kurulan tiyatro sahnesini yerle bir edecektir. ”Somalı Kibariye, vefasıyla örnek oluyorMUSTAFA KUŞEN, ÖMER ÇAKMAKKibariye Kutbey (39), Manisa Soma’da maden faciasında hayatını kaybeden 301 işçiden sadece birinin eşi. Aradan 10 ay geçti. Geride kalan üç çocuğuyla şimdi zor günler geçiriyor. Fakat onun azmi ve vefası takdir edilecek cinsten. Kibariye Hanım, çocuklarının dışında kayınpederi ve kayınvalidesine de bakıyor. Zira eşi ailesinin tek oğluydu. Kibariye Hanımın eşi vefat etmeden önce sık sık anne-babasını ziyaret edip, ihtiyaçlarını giderirmiş. “Şimdi sıra bende. Onlar eşimin emaneti.” diyor. Şimdi Kimse Yok mu Derneği’nin onlara verdiği evde hep birlikte oturuyorlar. Kibariye Hanım’ın duruşu takdire şayan: “Ben eşimi kaybettim, onlar da oğullarını kaybetti. Onlar bizim atamız. Eşim öldü diye onları yüzüstü bırakamam, bakmak zorundayım. Onlar da benim çocuklarıma bakıyor. Birbirimizin can yoldaşı oluyoruz. Kiramız falan olmadığı için eşim için bağlanan maaşla geçinip gidiyoruz. Halimize şükrediyoruz.”
Birçok kişinin hayatını altüst edecek acılar yaşadı hepsi. Kimi hayat arkadaşını, kimi evladını, kimi de kardeşini feci bir olayla kaybetti.Ancak insanları hayattan koparan bu acılar, onların her birini güçlü bir şekilde hayata bağladı. Adalet yerini bulsun diye mücadele veren bu kadınların hikâyeleri, gelecek nesil için birer ibret vesikası niteliğinde.Roboskili kadınlar sadece adalet istiyorAHMET GÖRÇÜMŞırnak Uludere’de 28 Aralık 2011 gecesi düzenlenen hava operasyonunda kaçakçılık yapan 34 köylü hayatını kaybetti. Roboski diye hafızalara yer eden bu katliamda Emine Ürek, 16 yaşındaki oğlunu kaybetti. Ayrıca hayatını kaybeden diğer köylülerle de akrabaydı. Anne Ürek, katliamı yapanların ortaya çıkması için 4 yıldır adalet mücadelesi veriyor. O, sonradan aynı bölgede devrilen askerî araca yardım için ilk koşanlar arasındaydı. Yalınayak, askerleri kurtarmaya giden acılı annenin çabası, Türkiye kardeşliğinin simgesi haline gelmişti. Emine Ürek’in şu ifadeleri binlerce açılıma denk: “Evladımı kaybettim, bari başka annelerin ciğeri yanmasın demiştim. Hâlâ kucağımda ölen asker için ağlıyorum. Biz de insanız, yüreğimiz dayanmıyor. Biz birlikten beraberlikten yanayız. Sadece kötüler ortaya çıksın istiyoruz.” Muhtaç olsalar bile evladının ‘kan parasına’ el sürmeyeceğini belirten Emine Ürek, “Çocuklarıma kül yedirsem, toprak yedirsem de oğlumun parasını alıp yedirmem. Bu dünya fani. Bir şekilde geçer gider. Öbür dünyada çocuğumun karşısına geçemem. Parayı evime kadar getirseler bile almazdım. Başbakan’a ‘almayacağız’ dedik. Hesapta duran para Ankara’ya iade edildi.” ifadelerini kullanıyor.EMİNE ÜREKFaillerin ortaya çıkması için direniyoruzOğlu Yüksel’in acısını da bir an yüreğinden çıkarmadığını söylüyor Emine Hanım. Faillerin ortaya çıkması için 4 yıldır ‘Roboski için adalet’ eylemlerine katılan Ürek, “Biz çok direndik, direneceğiz. Kanımızın son damlasına kadar devletin bu failleri ortaya çıkarması için mücadele edeceğiz.” diyor. Roboskili annelerin devletten sadece adalet beklediğini dile getiren acılı anne, kendilerine verilen sözlerin yerine getirilmediğini söylüyor: “Biz Türkiye Cumhuriyeti bayrağına bir kara leke olarak girdik. Bu kaşla göz arasında olan bir katliamdır. Dördüncü senemize girdik. Sadece devletten beklentimiz adalettir. Başbakan eşini buraya yolladığında biz ilk önce kabul etmeyecektik. Ama o da annedir, onun da çocukları var dedik, kabul ettik. O da ‘Başbakan’a anlatacağım’ diye söz verdi. Dileklerimizi dile getirdik ama ondan sonra Emine Hanım söylediyse, söylemediyse medyaları kapattılar.”Kadınlar mücadele etmezse bütün çocuklara yazık olurŞeyma ERCANLITürkiye’de direnişin ismi haline gelen kadınlardan birisi Gülsüm Elvan… Genç yaşta hayata tutunup, ekmek parasının peşinden koşmuş bir kadın o. 15 yaşındaki Berkin’i de ekmek almaya göndermişti. Gezi Parkı eylemlerinde polisin attığı biber gazı kapsülüyle 269 gün komada kalan Berkin hayat mücadelesini kaybetti. Toplumun en gergin dönemlerinde acılı bir anne olarak vakur duruşuyla örnek oldu. Anne Elvan, 8 Mart için de “Kadınlar mücadele etmezse topluma da çocuklara da yazık olur.” mesajını veriyor. Kadınların her şartta güçlü durması gerektiğini belirten Gülsüm Elvan, “Ne kadar zor şartlarda olsalar da kadınlar, geri adım atmasın ve çocukları için, gelecek için mücadele etsin. Köhnemiş düzeni ancak inanarak düzeltebiliriz. Çocuklarım için ayaktayım. Direniyorum. Bende bu nefes oldukça asla vazgeçmeyeceğim.” diye de ekliyor.Kadınlar haram lokma yedirmezBETÜL TANRISEVENSemra Köse, sahur operasyonunda gözaltına alınan eski İstanbul Terörle Mücadele Şube Müdürü Ömer Köse’nin eşi. Türkiye bu operasyonlarla tanıdı onları. Eşlerinin sonuna kadar arkasında durdular. Semra Hanım da eşinin tutuklanmasından sonra tüm hukuksuzluklarla mücadele veriyor. 8 günlük adliye süreci, eşinin tutuklanma haberi ve Silivri yollarında geçen aylar... Üç çocuğu var Köse çiftinin. Semra Hanım, 8 aydır çocuklarına hem annelik hem babalık yapıyor. Bütün bunların yanında eşi görevden ihraç edilince, maddi sorunları da tek başına göğüslüyor. Ara sıra ailesinden destek gören Köse, polis lojmanından çıkartıldıklarında evini tek başına taşımak zorunda kalır. Yapılan haksızlıkları her platformda dile getirmeye çalıştığını söyleyen Köse, hukuksuzlukların kendilerini yıldıramayacağını vurguluyor ve ekliyor: “Hak bildiğimizi söylemekten vazgeçecek değiliz. Biz kadınlar evlatlarımıza haram lokma yedirmeyiz. Bizim eşlerimiz de vatanını milletini seven haram lokma yemeyen, aldığı parayı hak etmeye çalışan insanlar. Milletin vicdanı bu kurulan tiyatro sahnesini yerle bir edecektir. ”Somalı Kibariye, vefasıyla örnek oluyorMUSTAFA KUŞEN, ÖMER ÇAKMAKKibariye Kutbey (39), Manisa Soma’da maden faciasında hayatını kaybeden 301 işçiden sadece birinin eşi. Aradan 10 ay geçti. Geride kalan üç çocuğuyla şimdi zor günler geçiriyor. Fakat onun azmi ve vefası takdir edilecek cinsten. Kibariye Hanım, çocuklarının dışında kayınpederi ve kayınvalidesine de bakıyor. Zira eşi ailesinin tek oğluydu. Kibariye Hanımın eşi vefat etmeden önce sık sık anne-babasını ziyaret edip, ihtiyaçlarını giderirmiş. “Şimdi sıra bende. Onlar eşimin emaneti.” diyor. Şimdi Kimse Yok mu Derneği’nin onlara verdiği evde hep birlikte oturuyorlar. Kibariye Hanım’ın duruşu takdire şayan: “Ben eşimi kaybettim, onlar da oğullarını kaybetti. Onlar bizim atamız. Eşim öldü diye onları yüzüstü bırakamam, bakmak zorundayım. Onlar da benim çocuklarıma bakıyor. Birbirimizin can yoldaşı oluyoruz. Kiramız falan olmadığı için eşim için bağlanan maaşla geçinip gidiyoruz. Halimize şükrediyoruz.”