Rivayet odur ki; Suriye yakınlarında dinlenmek için kıyıya yanaşan denizciler, sahilde kamp kurar. Isınmak için yaktıkları ateş, tesadüfen soda bloklarının üzerine denk gelir. Sabah kalktıklarında erimiş halde cam tabakaları bulurlar. Tarihçi Pliny’in rivayet ettiği hikaye gerçek midir bilinmez. Eldeki kaynaklara göre ilk cam ürünlerinin kullanımı, Suriye ve Mısır bölgelerinde milattan önceki tarihlere dayanıyor. İnsan uygarlığı kadar eski bir araç olan cam, tarihî devirlerde de kesici aletlerde kullanılmış. Geçmişten bugüne sektör haline gelen cam, yine hayatın ortasında. Kimi zaman kap kacak gibi bir kullanılacak malzeme olan sıcak cam, kimi zaman da mahir ellerde sanata dönüşüyor. Her işin kendine göre bir zorluğu vardır mutlaka ama bu mesleklerin başında sıcak cam önde yer alır. Tam anlamıyla alın terinin emeğe dönüştüğü yer sıcak cam atölyeleri. Ustalar, soğuk kış günlerinde bile, bin 400 derecelik ateşin karşısında terliyor. Fırından alınan erimiş camlar çeşitli evrelerden geçerek emeğe dönüşüyor. Ustalar titizlikle, nakış nakış işliyor camı. Bir cam ustasının yetişmesi de kolay değil. Önce fırının karşısında cam misali pişmek gerekiyor. İşin inceliklerini öğrenmek zaman alıyor. Diğer el sanatları gibi camcılıkta da küçükten kavramak gerekiyor işi. Ortalama on yıl içinde kıvama geliyor bir usta. Geleneksel zanaatların en büyük çıkmazı, çırak bulamamak. Yetişecek eleman olmayınca, iyi ustaların sayısı da her geçen gün azalıyor. Son yıllarda üniversiteler duruma el atmış. Sıcak cam bölümleri açılmış ama buralarda da sıcak cam atölyeleri yok. Yani öğrenciler ustaların yanına gelerek el alıyor. Fırının karşısında ter dökerek cam gibi yanıyor. Amaç, bu zanaatı ayakta tutmak.
Rivayet odur ki; Suriye yakınlarında dinlenmek için kıyıya yanaşan denizciler, sahilde kamp kurar. Isınmak için yaktıkları ateş, tesadüfen soda bloklarının üzerine denk gelir. Sabah kalktıklarında erimiş halde cam tabakaları bulurlar. Tarihçi Pliny’in rivayet ettiği hikaye gerçek midir bilinmez. Eldeki kaynaklara göre ilk cam ürünlerinin kullanımı, Suriye ve Mısır bölgelerinde milattan önceki tarihlere dayanıyor. İnsan uygarlığı kadar eski bir araç olan cam, tarihî devirlerde de kesici aletlerde kullanılmış. Geçmişten bugüne sektör haline gelen cam, yine hayatın ortasında. Kimi zaman kap kacak gibi bir kullanılacak malzeme olan sıcak cam, kimi zaman da mahir ellerde sanata dönüşüyor. Her işin kendine göre bir zorluğu vardır mutlaka ama bu mesleklerin başında sıcak cam önde yer alır. Tam anlamıyla alın terinin emeğe dönüştüğü yer sıcak cam atölyeleri. Ustalar, soğuk kış günlerinde bile, bin 400 derecelik ateşin karşısında terliyor. Fırından alınan erimiş camlar çeşitli evrelerden geçerek emeğe dönüşüyor. Ustalar titizlikle, nakış nakış işliyor camı. Bir cam ustasının yetişmesi de kolay değil. Önce fırının karşısında cam misali pişmek gerekiyor. İşin inceliklerini öğrenmek zaman alıyor. Diğer el sanatları gibi camcılıkta da küçükten kavramak gerekiyor işi. Ortalama on yıl içinde kıvama geliyor bir usta. Geleneksel zanaatların en büyük çıkmazı, çırak bulamamak. Yetişecek eleman olmayınca, iyi ustaların sayısı da her geçen gün azalıyor. Son yıllarda üniversiteler duruma el atmış. Sıcak cam bölümleri açılmış ama buralarda da sıcak cam atölyeleri yok. Yani öğrenciler ustaların yanına gelerek el alıyor. Fırının karşısında ter dökerek cam gibi yanıyor. Amaç, bu zanaatı ayakta tutmak.