Langa Mahallesi, haritalarda Katip Kasım Mahallesi olarak anılsa da, bölge insanı hâlâ eski ismiyle biliyor yaşadıkları muhiti.Yenikapı banliyö treni istasyonunun hemen arkasında, geceleri korka korka yürünen sokaklarıyla Aksaray’a doğru uzanan bu mahalle, bir zamanlar bostanları ile meşhurdu. Burada yetiştirilen ürünler, 90’lı yılların sonuna kadar at arabalarıyla şehrin muhtelif yerlerine dağıtılır, pazarda bulunan Langa ürünleri sofraları süslerdi. Barış Manço’nun şarkısında, sokaktan gelen o ses, Langa ürünlerini satan “domates, biber, patlıcan”cıya aitti belki de.Langa, ismini Bizanslıların şehre hakim olduğu yüzlerce yıl önceden şimdiye taşıyor. Şehri çepeçevre kuşatan surların Marmara kıyısında, duvarların hemen dışında kalan bu bölgeye vakti zamanında ‘dışarıda’ anlamındaki ‘Vlanga’ ismi verilmiş. Suriçi İstanbul’unun tek akarsuyu buradan dökülürmüş Marmara’ya. Gelen alüvyonlarla çok verimliymiş Langa’nın toprakları, şimdi toprağın esamesi okunmasa da. Bir zamanlar, sistemli bir çabayla bütün şehrin meyve ve sebze ihtiyacını sağlayan bu verimli topraklarda, şimdi sanayi sitesi sakinleri ekmeğinin peşinde. Sanayi sitesinin hemen yanı başındaki şantiye kalıntıları, grinin bütün tonlarını barındırıyor manzarasında. Gürcistan, İran, Romanya, Azerbaycan yolunu karayolu ile kat etmek durumundaki insanların ilk ya da son durağı, Emniyet Otogarı da mahallenin diğer bir yüzü. Aksaray Bölgesi’ndeki bavul ticaretinin nakliyesi buradaki firmalarca sağlanıyor ve Langa’daki garajlardan yükler yükleniyor TIR’lara.Langa’nın ara sokakları dar, birbiri ardına dizilmiş beton yapıların arasında, yıkılmaya yüz tutmuş ahşap yapılar, bükük boyunları ile mahallenin eski hali hakkında fikir veriyor. Sokaklarda gezerken, yabancı uyruklu insanların çokluğu göze çarpıyor en önce. Kasap İlyas Camii’nde kılınan cuma namazında bir Afrikalı ile yan yana hutbe dinleniyor, sokaklarda yol sorduğunuz kumral kadın, bilmediğiniz bir lisanda cevap verebiliyor size. Mahallenin gençleri köşe başındaki çay ocağının taburelerinde kuş muhabbeti yapıyor, muhabbetlerine dahil olursanız konu “bonzai” kullanıp hastanelik olan komşu çocuğuna gelebiliyor.
Langa Mahallesi, haritalarda Katip Kasım Mahallesi olarak anılsa da, bölge insanı hâlâ eski ismiyle biliyor yaşadıkları muhiti.Yenikapı banliyö treni istasyonunun hemen arkasında, geceleri korka korka yürünen sokaklarıyla Aksaray’a doğru uzanan bu mahalle, bir zamanlar bostanları ile meşhurdu. Burada yetiştirilen ürünler, 90’lı yılların sonuna kadar at arabalarıyla şehrin muhtelif yerlerine dağıtılır, pazarda bulunan Langa ürünleri sofraları süslerdi. Barış Manço’nun şarkısında, sokaktan gelen o ses, Langa ürünlerini satan “domates, biber, patlıcan”cıya aitti belki de.Langa, ismini Bizanslıların şehre hakim olduğu yüzlerce yıl önceden şimdiye taşıyor. Şehri çepeçevre kuşatan surların Marmara kıyısında, duvarların hemen dışında kalan bu bölgeye vakti zamanında ‘dışarıda’ anlamındaki ‘Vlanga’ ismi verilmiş. Suriçi İstanbul’unun tek akarsuyu buradan dökülürmüş Marmara’ya. Gelen alüvyonlarla çok verimliymiş Langa’nın toprakları, şimdi toprağın esamesi okunmasa da. Bir zamanlar, sistemli bir çabayla bütün şehrin meyve ve sebze ihtiyacını sağlayan bu verimli topraklarda, şimdi sanayi sitesi sakinleri ekmeğinin peşinde. Sanayi sitesinin hemen yanı başındaki şantiye kalıntıları, grinin bütün tonlarını barındırıyor manzarasında. Gürcistan, İran, Romanya, Azerbaycan yolunu karayolu ile kat etmek durumundaki insanların ilk ya da son durağı, Emniyet Otogarı da mahallenin diğer bir yüzü. Aksaray Bölgesi’ndeki bavul ticaretinin nakliyesi buradaki firmalarca sağlanıyor ve Langa’daki garajlardan yükler yükleniyor TIR’lara.Langa’nın ara sokakları dar, birbiri ardına dizilmiş beton yapıların arasında, yıkılmaya yüz tutmuş ahşap yapılar, bükük boyunları ile mahallenin eski hali hakkında fikir veriyor. Sokaklarda gezerken, yabancı uyruklu insanların çokluğu göze çarpıyor en önce. Kasap İlyas Camii’nde kılınan cuma namazında bir Afrikalı ile yan yana hutbe dinleniyor, sokaklarda yol sorduğunuz kumral kadın, bilmediğiniz bir lisanda cevap verebiliyor size. Mahallenin gençleri köşe başındaki çay ocağının taburelerinde kuş muhabbeti yapıyor, muhabbetlerine dahil olursanız konu “bonzai” kullanıp hastanelik olan komşu çocuğuna gelebiliyor.