İbrahim Tenekeci, bu kez şiirleri değil, gazete yazılarıyla okuyucuyu selamladı. İnsanlığımızı ve İslamlığımızı muhafaza etmemiz gerektiğini söyleyen Tenekeci, aktüel gündemle ilgili, “Bu yazıları sadece gazete için yazmadım. Okunduğunda görülecektir ki, gündemde olanlar değil, gündemimizde olması gerekenler anlatılıyor.” diyor.Bir şairin gözünden aktüel gündem nasıl gözüküyor?Günlerle birlikte gündemler de gelip geçer. Kalıcı olan, olaylar ve insanlar değil, insanlıktır. Konuşalım, tartışalım. Fakat bunu, insanlığımızı ve İslamlığımızı muhafaza ederek yapalım. Millet olarak, üç yüz yıl boyunca büyük kayıplar yaşadık. Buna rağmen, insanlığımızı korumasını bildik. Sosyal medyanın günlük hayatımıza girmesiyle beraber, işler ve ilişkiler başka türlü yürümeye başladı. Kelimeler, maalesef, yakıcı ve yıkıcı bir hâl aldı. Düşünüyorum da, 28 Şubat sürecinde sosyal medya olsaydı, acaba neler yaşanırdı? Biraz daha eskiye gidersek, 12 Eylül günlerinde.Tablo üzücü…Evet, tesellim ise şu: Anadolu insanı, hâlâ, ‘Cezayir’in harmanları savrulur’ gibi türküleri söylüyor. Galiba buradan kurtarıyoruz. İnsanoğlu, seçimle gelip seçimle gitmiyor. Birbirimize karşı daha dikkatli ve şefkatli olmalıyız.Peki, günlük bir gazetede yazı kaleme almak, şiirinize zarar vermiyor mu?On beş yıldan fazla bir zamandır gazetelerde hem yazarlık, hem editörlük yapıyorum. Kültür-sanat ve düşünce-analiz editörlüğü... Evet, yıpratıcı bir işimiz var. Fakat bunun şiirime olumlu yansıdığına inanıyorum. Sadece edebiyat bilgisiyle iyi şiirler yazmak, artık çok zor. Düşünce akımlarını, tarihi, coğrafyayı, toplumu ve günlük hayatı da bilmeniz gerekiyor. Özetle, insanın tamamını. Gazete, bu açıdan, size bir avantaj sağlıyor. Tabii bunun olumsuz örnekleri de az değil. Bu mesleğe başladıktan sonra şiiri, öyküyü bırakanlar çoktur. Onlardan biri olmamak için hep dua ettim.Öbür Divan’da neyin sesleri karşınıza çıktı?Yeni Şafak gazetesinde yazmaya başlamadan evvel, bir sene kadar evde oturdum. Okumalar yaptım, notlar aldım. Yine, bazı konular hakkında düşündüm. Kardeşlik ahlakı gibi… Kitaptaki yazıların çıkış noktası, o günlerdir. Konuları ise üç ana başlık altında topladım: Edebiyat, tabiat ve fikriyat. Bunları bir gazetenin gündem sayfasında yazmak, ilk başta, beni biraz endişelendirmişti. Şimdi iyiyim. Yeri gelmişken, yayın yönetmenimiz İbrahim Karagül’e de teşekkür etmek isterim.Şiir ve deneme kitaplarınız var. Gazete yazılarınızı kitaplaştırmak risk değil mi?Gazete yazılarını kitaplaştırmanın sakıncalarını biliyorum. Fakat ben bu yazıları sadece gazete için yazmadım. Okunduğunda görülecektir ki, gündemde olanlar değil, gündemimizde olması gerekenler anlatılıyor.Ahlâk, vicdan, adalet, merhametten bahseden bir şair var karşımızda. Bunca gürültünün içinde, sesiniz ve itirazınız duyuluyor mu?Kalemdi, gazeteydi, dergiydi... Elimizdeki imkânları, bize teslim edilmiş bir emanet olarak görüyorum. Birincisi, yaptığımız işin hakkını vermemiz gerekiyor. İkincisi, bu imkânlarla insanları ister sevindirebilir, ister üzebilirsiniz. Kendi adıma, birinci şıkkı tercih ediyorum. Çünkü Peygamber Efendimiz (sas), “Amellerin en hayırlısı, bir müminin gönlüne sevinç olmaktır.” diyor. Yazılarımızın yankısına gelince; zaferden değil, seferden sorumluyuz. Sözümüzü kimi insan duyuyor, kimi de işitiyor. Bunlar, bizim dışımızda gelişen şeyler.Edebiyat dergisi hem dost hem düşman kazandırıyorŞiir ‘kariyeri’nizin zirvesinde misiniz?İlk şiirim yirmi altı sene önce yayınlanmış. Böylece, çeyrek yüzyılı geride bırakmış olduk. Evvela ve her zaman, iyi bir okuyucu olmayı hedefledim. Şiirde ise gücümün, bilgimin ve yeteneğimin yettiği ölçüde bir şeyler yapmaya gayret ettim. Oldu veya olmadı. Tek bildiğim, çok fazla çalıştığımdır. Belki de bu yüzden, kırk dört yaşıma nasıl geldiğimi anlayamadım. Bir de baktım ki, gençlik gitmiş, saç-sakal ağarmış. ‘Kariyer’ kelimesine de bir parantez açmak isterim. Edebiyata dava gözüyle bakanlardanız. Bizi söyleten, çok şükür ki, derdimizdir.Bir de dergicilik serüveniniz var.Evet, bazı dergilerin mutfağında bulundum. Beş yıl boyunca Kırklar dergisinin yayın yönetmenliğini yaptım. Şimdi de arkadaşlarımızla beraber İtibar dergisini çıkarıyoruz. Dergiciliğin ilginç bir özelliği var: Hem yeni düşmanlar kazandırıyor, hem bazı dostlarınızı kaybettiriyor. İyi tarafı ise şu: İnsanları tanıma konusunda size bir hayli yardımcı oluyor. Bazı kimseler istiyor ki, şiir yayınlamayalım, yazı yazmayalım, dergi çıkarmayalım. Maalesef, böyle bir dünyanın içindeyiz. Siyasette vefa, edebiyatta sefa olmaz. İşinizi en iyi şekilde yapsanız bile, mutlaka canınızı sıkacak bir şeyler yaşanıyor.İbrahim Tenekeci’nin hep, daima ve hâlâ en tepedeki şairi kimdir?İsmet Özel okuyarak büyüdüğümü söyleyebilirim. Üzerimde hakkı ve emeği vardır. Allah ona uzun bir ömür versin. Sözünü tesirli kılsın.Münzevî birisiniz; fakat Twitter’da epey aktifsiniz.Aslında öyle değil. Bir yılı aşkın zamandır şahsî Twitter hesabım var. Mecburiyet karşısında açıldı. Yüz altmış kez kullandığım görülüyor. Bir o kadar da silmiş olayım. Hepsi budur.Kastamonulu biri olarak Trabzonspor taraftarlığı nasıl bir durum?Trabzonspor, bizim için, yerliliği ve samimiyeti temsil ediyordu. Yani Anadolu’yu. Bu ülkeye mahsus birçok güzellik ve incelik gibi, zaman içinde, o da aslını kaybetti, başka bir şeye dönüştü. Dönüp geriye bakınca, o efsane kadrolar, çocukluk aşkı gibi görünüyor. Nasıl denir, şimdi uzaklardasın...Futbol oynuyor musunuz?Futbol oynadım, hâlâ da oynamaya çalışıyorum. Artık sahalar toprak değil, halı. Ayrıca daha küçük... Mesela depar atma şansınız pek olmuyor. Yine de elimden geleni yapıyorum. Bazen, ‘yaşımdan beklenmeyen bir performans’ sergilediğim söyleniyor.
İbrahim Tenekeci, bu kez şiirleri değil, gazete yazılarıyla okuyucuyu selamladı. İnsanlığımızı ve İslamlığımızı muhafaza etmemiz gerektiğini söyleyen Tenekeci, aktüel gündemle ilgili, “Bu yazıları sadece gazete için yazmadım. Okunduğunda görülecektir ki, gündemde olanlar değil, gündemimizde olması gerekenler anlatılıyor.” diyor.Bir şairin gözünden aktüel gündem nasıl gözüküyor?Günlerle birlikte gündemler de gelip geçer. Kalıcı olan, olaylar ve insanlar değil, insanlıktır. Konuşalım, tartışalım. Fakat bunu, insanlığımızı ve İslamlığımızı muhafaza ederek yapalım. Millet olarak, üç yüz yıl boyunca büyük kayıplar yaşadık. Buna rağmen, insanlığımızı korumasını bildik. Sosyal medyanın günlük hayatımıza girmesiyle beraber, işler ve ilişkiler başka türlü yürümeye başladı. Kelimeler, maalesef, yakıcı ve yıkıcı bir hâl aldı. Düşünüyorum da, 28 Şubat sürecinde sosyal medya olsaydı, acaba neler yaşanırdı? Biraz daha eskiye gidersek, 12 Eylül günlerinde.Tablo üzücü…Evet, tesellim ise şu: Anadolu insanı, hâlâ, ‘Cezayir’in harmanları savrulur’ gibi türküleri söylüyor. Galiba buradan kurtarıyoruz. İnsanoğlu, seçimle gelip seçimle gitmiyor. Birbirimize karşı daha dikkatli ve şefkatli olmalıyız.Peki, günlük bir gazetede yazı kaleme almak, şiirinize zarar vermiyor mu?On beş yıldan fazla bir zamandır gazetelerde hem yazarlık, hem editörlük yapıyorum. Kültür-sanat ve düşünce-analiz editörlüğü... Evet, yıpratıcı bir işimiz var. Fakat bunun şiirime olumlu yansıdığına inanıyorum. Sadece edebiyat bilgisiyle iyi şiirler yazmak, artık çok zor. Düşünce akımlarını, tarihi, coğrafyayı, toplumu ve günlük hayatı da bilmeniz gerekiyor. Özetle, insanın tamamını. Gazete, bu açıdan, size bir avantaj sağlıyor. Tabii bunun olumsuz örnekleri de az değil. Bu mesleğe başladıktan sonra şiiri, öyküyü bırakanlar çoktur. Onlardan biri olmamak için hep dua ettim.Öbür Divan’da neyin sesleri karşınıza çıktı?Yeni Şafak gazetesinde yazmaya başlamadan evvel, bir sene kadar evde oturdum. Okumalar yaptım, notlar aldım. Yine, bazı konular hakkında düşündüm. Kardeşlik ahlakı gibi… Kitaptaki yazıların çıkış noktası, o günlerdir. Konuları ise üç ana başlık altında topladım: Edebiyat, tabiat ve fikriyat. Bunları bir gazetenin gündem sayfasında yazmak, ilk başta, beni biraz endişelendirmişti. Şimdi iyiyim. Yeri gelmişken, yayın yönetmenimiz İbrahim Karagül’e de teşekkür etmek isterim.Şiir ve deneme kitaplarınız var. Gazete yazılarınızı kitaplaştırmak risk değil mi?Gazete yazılarını kitaplaştırmanın sakıncalarını biliyorum. Fakat ben bu yazıları sadece gazete için yazmadım. Okunduğunda görülecektir ki, gündemde olanlar değil, gündemimizde olması gerekenler anlatılıyor.Ahlâk, vicdan, adalet, merhametten bahseden bir şair var karşımızda. Bunca gürültünün içinde, sesiniz ve itirazınız duyuluyor mu?Kalemdi, gazeteydi, dergiydi... Elimizdeki imkânları, bize teslim edilmiş bir emanet olarak görüyorum. Birincisi, yaptığımız işin hakkını vermemiz gerekiyor. İkincisi, bu imkânlarla insanları ister sevindirebilir, ister üzebilirsiniz. Kendi adıma, birinci şıkkı tercih ediyorum. Çünkü Peygamber Efendimiz (sas), “Amellerin en hayırlısı, bir müminin gönlüne sevinç olmaktır.” diyor. Yazılarımızın yankısına gelince; zaferden değil, seferden sorumluyuz. Sözümüzü kimi insan duyuyor, kimi de işitiyor. Bunlar, bizim dışımızda gelişen şeyler.Edebiyat dergisi hem dost hem düşman kazandırıyorŞiir ‘kariyeri’nizin zirvesinde misiniz?İlk şiirim yirmi altı sene önce yayınlanmış. Böylece, çeyrek yüzyılı geride bırakmış olduk. Evvela ve her zaman, iyi bir okuyucu olmayı hedefledim. Şiirde ise gücümün, bilgimin ve yeteneğimin yettiği ölçüde bir şeyler yapmaya gayret ettim. Oldu veya olmadı. Tek bildiğim, çok fazla çalıştığımdır. Belki de bu yüzden, kırk dört yaşıma nasıl geldiğimi anlayamadım. Bir de baktım ki, gençlik gitmiş, saç-sakal ağarmış. ‘Kariyer’ kelimesine de bir parantez açmak isterim. Edebiyata dava gözüyle bakanlardanız. Bizi söyleten, çok şükür ki, derdimizdir.Bir de dergicilik serüveniniz var.Evet, bazı dergilerin mutfağında bulundum. Beş yıl boyunca Kırklar dergisinin yayın yönetmenliğini yaptım. Şimdi de arkadaşlarımızla beraber İtibar dergisini çıkarıyoruz. Dergiciliğin ilginç bir özelliği var: Hem yeni düşmanlar kazandırıyor, hem bazı dostlarınızı kaybettiriyor. İyi tarafı ise şu: İnsanları tanıma konusunda size bir hayli yardımcı oluyor. Bazı kimseler istiyor ki, şiir yayınlamayalım, yazı yazmayalım, dergi çıkarmayalım. Maalesef, böyle bir dünyanın içindeyiz. Siyasette vefa, edebiyatta sefa olmaz. İşinizi en iyi şekilde yapsanız bile, mutlaka canınızı sıkacak bir şeyler yaşanıyor.İbrahim Tenekeci’nin hep, daima ve hâlâ en tepedeki şairi kimdir?İsmet Özel okuyarak büyüdüğümü söyleyebilirim. Üzerimde hakkı ve emeği vardır. Allah ona uzun bir ömür versin. Sözünü tesirli kılsın.Münzevî birisiniz; fakat Twitter’da epey aktifsiniz.Aslında öyle değil. Bir yılı aşkın zamandır şahsî Twitter hesabım var. Mecburiyet karşısında açıldı. Yüz altmış kez kullandığım görülüyor. Bir o kadar da silmiş olayım. Hepsi budur.Kastamonulu biri olarak Trabzonspor taraftarlığı nasıl bir durum?Trabzonspor, bizim için, yerliliği ve samimiyeti temsil ediyordu. Yani Anadolu’yu. Bu ülkeye mahsus birçok güzellik ve incelik gibi, zaman içinde, o da aslını kaybetti, başka bir şeye dönüştü. Dönüp geriye bakınca, o efsane kadrolar, çocukluk aşkı gibi görünüyor. Nasıl denir, şimdi uzaklardasın...Futbol oynuyor musunuz?Futbol oynadım, hâlâ da oynamaya çalışıyorum. Artık sahalar toprak değil, halı. Ayrıca daha küçük... Mesela depar atma şansınız pek olmuyor. Yine de elimden geleni yapıyorum. Bazen, ‘yaşımdan beklenmeyen bir performans’ sergilediğim söyleniyor.