Akşam olup da pazarcılar çadırlarını sökmeye, tezgâhlarını toplamaya koyulduklarında bir geç kalmışlık duygusu kapaklanır ruhuma.Herkes alışverişini yaparken ben pencereden seyretmiş de tam pazar dağılacakken bunun farkına varmışım gibi bir telaş baskınına uğrarım. Böyle anlarda kaybetmenin pençeleri yuvalarından dışarı çıkar, savunmanın en zayıf halkalarını bulur ve bir hamleyle kopartır zinciri. Kopan zincir, özgürlüğümün değil,»»
↧