Lenny Abrahamson'un yönetmenliğini üstlendiği Gizli Dünya, küçük bir odaya hapsedilen anne ile kızının hikâyesini anlatıyor. En iyi film dâhil dört dalda Oscar'a aday film, dünyayı bir çocuğun gözünden yeniden keşfe davet ediyor.
Beş yaşındaki bir çocuk annesiyle beraber küçük, bakımsız bir evde yaşamaktadır. Gerçek hayatla ilişkisiz, penceresiz, sadece tavanında ışık olan bir evde... Psikopat bir adamın esiri olarak dört duvar arasına sıkıştırılan iki can, birbirine yaslanarak hayata tutunur. Anne, çocuğuna (bu odada doğup büyümüştür) dışarıda bir hayatın olduğunu anlatır. Bulutları, yeşil bahçeleri, lunaparkları, farklı çehreleri… Çocuğu başka bir dünyanın var olduğuna motive eden tek şey televizyondur. Küçük çocuk neden hapis hayatı sürdürmeye çalıştığını sorgulamaya başladığında annesi bir plan yapar. Kız ölü taklidi yapacak, halıya sarılıp gömülmek için dışarıya taşınacak, tabii ki onları içeri tıkayan kişiyi ikna ederek. Plan uygulanır ve başarıya ulaşır. Ve asıl hikâye başlar...
Film, anne kızın dört duvar arasındaki hikâyesiyle başlıyor, kızın öncülüğünde ikilinin kurtuluşu ve sosyal hayata uyumuyla devam ediyor. Başlarken seyirciyi soğuk duvarların arasına çekiyor, yaşanan mağduriyete ortak ediyor. Sonrasında anlatıcının dili değiştikçe hikâyenin ivmesi de değişiyor. Filmin sorunu da burada. Başlangıçta çocuğun gözünden hayata bakıyor, sonrasında merkeze anne ve annenin ailesi yerleşiyor. İvme değiştikçe hikâye dağılıyor. Baba bir görünüp bir kayboluyor, annenin iç dünyasına yersiz odaklanılıyor, büyük ailenin ilişkilerine odaklanılıyor. Eksiklerine rağmen güçlü, etkileyici.
Beş yaşında ilk defa görülen gökyüzü...
Hiç şüphesiz filmin en akılda kalan sahnesi çocuğun gözünden olayın anlatıldığı bölüm. Beş yaşındaki çocuğun küçük odadan çıkıp gerçek hayatın içine adım attığı ilk an... Annesinin öğrettiği şekilde ölü taklidi yapıp gömülmek için dışarıya çıkarılan çocuk, halının içinden yuvarlanıyor, sıyrılıyor ve hayata temas ediyor. İlk defa masmavi gökyüzünü görüyor, telefon direklerini, uçan kuşları… Seyirci de onun gözüyle yeniden keşfediyor hayatı.
Bu samimiyet ve sıcaklık bütün hikâyeye yayılsaydı, çok daha büyük ilgi görebilirdi film. Gerçek hayata uyum sağlayamayan çocuğun (hayalindeki dünyanın daha cazip olduğu da söylenebilir) yeniden dört duvar arasına dönmek istemesi filmin üçüncü dünya harbini konuşan dünyaya getirdiği en büyük eleştiri.
Öyküden ziyade oyunculuk performansları etkili
Gerçekliğini öyküden ziyade oyunculuk performansları üzerine kuran bir film Gizli Dünya. Özellikle çocuk oyuncu Jacob Tremblay ile anne Brie Larson takdire şayan bir uyum içinde. Hikâyelerdeki boşluklar yer yer inandırıcılık sorunu hissettirse de rolü başarıyla taşıyorlar.
Larson, yardımcı kadın oyuncu dalında Oscar'ın en güçlü adayı. Şayet çocuk oyuncu dalında özel bir ödül olsaydı Treblay o heykelciği kimseye kaptırmazdı.
Her şey bir kenara, hayata masum bir çocuğun gözüyle birkaç dakika bakmak için bile izlenir.
Not: Film, Oscar'da en iyiye aday olmasına aday ama kazanırsa sürpriz olur. Brie Larson'un şansı ise hayli yüksek.