Bugünlerde en temel konu koalisyon. Siyasette uyumlu koalisyonlara hasretiz ancak futbolda durum farklı. Metin-Ali-Feyyaz, Oğuz-Aykut-Rıdvan, Hagi-Hakan-Arif ve daha birçok ‘muhteşem üçlü', aralarında kurdukları ortaklıkla hâlâ hafızalarda.
Bugünlerde siyasetin en önemli konusu koalisyon tartışmaları. Kim kiminle koalisyon kuracak? Partilerin kırmızı çizgileri neler? Kurulacak hükümet uzun soluklu olur mu? Uyumlu bir çalışma gösterirler mi? Hangi televizyon kanalını açsanız ya da bir kahve sohbetine kulak kabartsanız bu soruları duymanız muhtemel. Avrupa'da uzun soluklu uyumlu koalisyonlara rastlamak sıradan bir durum. Bizde ise aynı şeyleri söylemek mümkün değil. Siyasette sağlıklı ve uyumlu koalisyonlara hasretiz ancak futbolda unutulmayacak birçok koalisyona şahitlik ettik. Defanstaki oyuncu golcü olmayı değil savunma yapmayı benimsiyor, asistleriyle öne çıkan bir isim gol kralı olma yarışına girmiyordu. Ya da bir forvet illa ben atacağım egosuyla hareket etmeyince ortaya seyrine doyum olmayan koalisyonlar çıkıyordu. Doksanlı yıllardan önceki futbol koalisyonlarını bilenlere bırakıp son 25 yılda akılda kalanlara bir göz atalım.
“Metin-Ali-Feyyaz/Yaz Kartalım yaz!”
Metin-Ali-Feyyaz, nam-ı diğer MAF. Beşiktaş'ta top koşturdukları 80'lerin sonu, 90'ların başında takımlarını sırtlayan forvet hattının efsane oyuncularıydı onlar. Bu trionun en golcü ismi ise Feyyaz Uçar'dı. Taraftar, onlar için her maç öncesi “Metin-Ali-Feyyaz/Yaz Kartalım yaz!” diye tribünleri inletirdi. Onların bu başarılarının arkasında İngiliz teknik adam Gordon Milne'in payını da es geçmemek gerekir. Siyah-Beyazlı taraftarların halen özlemle andığı bu özel isimler, Beşiktaşlılık duruşunu da temsil etmeleri bakımından ayrıca saygıyı hak ediyor. Siyah-Beyazlı taraftarlar onların takıma veda etmesinin ardından yeni üçlüyü izemek için 10 yıl beklemek zorunda kaldı.
Siyah-Beyazlı ekibin Samsunspor'dan transferleri olan Tümer Metin ve İlhan Mansız Beşiktaş'ın 100. yıl şampiyonluğuna damgasını vurmuştu. Tümer-Sergen-İlhan üçlüsü, takımlarını sırtlamışlardı adeta. Bakmayın sonraki yıllarda hep ‘Sergen-Tümer aynı takımda oynar mı?' tartışmalarına. Oynadılar. Öyle ki o sezon Kara Kartal, sadece deplasmanda Diyarbakırspor'a mağlup olmuş, 85 puanla ligi ilk sırada bitirmişti. Bitime bir hafta kala İnönü'de oynanan Beşiktaş-Galatasaray derbisinin 90. dakikası ise hâlâ hafızalarda: “Sergen attı, şampiyonluk geldi.” Tabii Zago-Ronaldo-Guti'yi de unutmak mümkün değil. Nasıl ki diğerleri takımın gol silahı ise onlar da defansın sigortası idi.
Sarı Kırmızılıların unutulmaz yıldızları
Uğur-Prekazi-Tanju… Sarı-Kırmızılı ekibin ‘büyük Avrupa yürüyüşü'nün başlangıcı sayılan 1988-89 sezonundaki Şampiyon Kulüpler Kupası maçları unutulmaz. O kadroda da Uğur arı gibi çalışır, duran top ustası Prekazi aynı zamanda paslarıyla Tanju'yu besler, o da ceza sahası içinde buluştuğu topları çoğunlukla filelerle buluştururdu. Bu uyum sayesinde bir Türk takımı Avrupa Kupaları'nda yarı finale çıktı.
2000'de UEFA Kupası'nı alan tek Türk takımı Galatasaray'ın o zamanki kadrosu dinamo gibi işleyen bir sisteme sahipti. Öyle ki tek bir üçlüden bahsetmek mümkün değil. Defans-orta saha-forvet hattında birbirinden uyumlu ve üretken yetenekli koalisyonlar çıkmıştı. Forvet hattında Hagi-Hakan-Arif, orta sahada Emre-Okan-Suat defansta ise Popescu-Bülent'in uyumlu birlikteliği Sarı Kırmızılı takımın üst üste 4 yıl şampiyon olmasını sağladı. Hagi'nin gol attığındaki sevinciyle attırdığı zamanki sevinci arasında belki de küçücük bir fark vardı. Sadece Galatasaray'ın değil Milli Takımı'n da yeri doldurulamayan golcüsü Hakan Şükür, ‘Mutlaka ben atmalıyım' demez, ‘Al da at' diye arkadaşına pas vermekten gocunmazdı.
103 gollü sezon
Son 25 yllık dönem dikkate alındığında Fenerbahçeliler için 1989 yılı hafızalardan silinmez. Oğuz-Aykut-Rıdvan unutulmaz. ‘Şeytan Rıdvan'ın müzmin sakatlığına rağmen, bu trio Sarı-Lacivertli renklere gönül vermişler için bugün de baş tacı. Onlar bilhassa kırılması güç 103 golün atıldığı 1988-89 sezonunun mimarlarından. Oğuz, orta sahada maestro gibi takımı yönlendirirken, Rıdvan rakip defansın arkasına sarkıyor, Aykut ise topu filelerle buluşturuyordu. Defanstaki Uche-Högh ikilisini de anmamak olmaz. Doksanların ikinci yarısında ikili arasındaki uyum taraftarın gönlüne öylesine taht kurmuştur ki sonraki sezonlarda yapılan her defans hatasında onlar akla gelmişti. Yöneticiler için de göbekte uyumlu için ölçü ‘Uche-Högh' olmuştu.
2000-01 sezonunun şampiyonu olan Fenerbahçe'nin itici güçleri Revivo-Rapaiç-Anderson'du. Takımın yükü İsrailli Revivo, Sırp Rapaiç ve İsveçli Anderson'un omuzlarındaydı. Rüştü'nün yaptığı degaj Anderson tarafından bu ikiliden birinin önüne indirilir onlar da golü atardı. Ya da Anderson'un vücudunu kullanarak kazandırdığı frikikler gole dönüşürdü. İsveçli'nin boyunun avantajını kullanarak attığı golleri de unutmamak gerek.
Ah o kaçan şampiyonluk
İstanbul takımlarının şampiyonluk ambargosunu yıkan ilk Anadolu takımı olan Trabzonspor, 1990'larda birden fazla üçlünün doğuşuna şahitlik etti. Forvet hattında Hami-Ünal-Orhan, defans ve orta sahada Ogün-Abdullah-Tolunay… Şenol Güneş'in futbolcuları öylesine muhteşem bir ahenk yakalamıştı ki sadece Trabzonspor taraftarlarını değil diğer futbolseverleri de kendilerine hayran bırakıyordu. Takımda aksayan uyumu bozan futbolcu yoktu demek abartı olmaz. Ancak o kadro yetenekli ve uyumlu olduğu kadar şanslı değildi. 1995-1996 sezonunda avuçlarındaki şampiyonluğu son birkaç haftada Fenerbahçe'ye kaptırmıştı. Kendi sahasında Sarı Lacivertli takımı adeta sahasına hapsetmesine rağmen şanssız şekilde yenilmişti. Sadece maçı değil şampiyonluğu da kaybeden takımda ve şehirde psikolojik travma yaşanmıştı. Buna rağmen sonraki sezonda da o kadro iyi futbol oynamaya devam etmişti.
Süper Lig'e Anadolu damgası
Son üçlü, Trabzonspor'un 1984'teki şampiyonluğunun ardından 26 yıl sonra birincilik ipini göğüsleyen Bursaspor'dan. 16 Mayıs 2010'da tarih yazan Yeşil-Beyazlıların o sezon en dikkat çeken isimleri Volkan-Ozan-Sercan'dı. Bu trio, Volkan Şen ve Sercan Yıldırım'ın altyapıdan, Ozan İpek'in de Bucaspor'dan gelmesiyle Bursaspor'a farklı bir renk kattı.