“Umutsuz bir sonbahar günüydü/ Çocukları uyurken çıktılar/ Ereğli sokaklarına/ Üzülmez’e gidiyorlardı.” sözleriyle başlıyor Selda Bağcan’ın seslendirdiği ‘Maden İşçileri’ şarkısı.Öfke dolu bir sesle hüzünlü hikâyeyi anlatıyor bize. ‘Unutmayalım ve bir daha bu acıları yaşamayalım’ edasıyla marş gibi seslendiriyor parçayı. Diverekli kazmacı Ali Çakır, Çaycumalı Ali Uslu ve diğerlerinin acı dolu hikâyesini… Ebedi istirahatgâhlarına gidişlerini, “Verdiler el ele gönüller gönüle” sözüyle özetliyor. Madenciler için söylenmiş birçok yabancı şarkı da var elbet. Umarız bir daha madenci şarkısı yazdıracak acılı olaylar yaşanmaz.Maden ocağının dibinde ışık yok!Soma’daki maden faciası tüm milleti derinden yaraladı. Fakat bu acı ilk kez yaşanmıyor ve geçmişte de acılar şiirlere, şarkılara döküldü. Bu hafta albümler yerine madenciler için yazılmış her biri birer ağıt olan şarkılara yer vermek istedik. Onlardan aklımıza ilk gelen rahmetli Cem Karaca’nın ‘Yoksulluk Kader Olamaz’ adlı albümünde seslendirdiği ‘Maden Ocağının Dibinde’ adlı şarkı. “Maden ocağının dibinde / Hava yok, ışık yok/ Maden ocağının dibinde/ Besin yok, karın yok/ Maden ocağının dibinde/ Oğlun bile yok/ Bir sen varsın Direnen! Ayırdılar seni dünyadan…” Cem Karaca bu şarkıyı hem kızgın hem de acıtan bir sesle söylüyor.Kara kuyular derindirÖlen madencilerin ardından birçok türkü de söylendi. Aslında bunların hepsi acıyla yakılmış birer ağıt. Akla ilk gelenlerden biri Âşık Mahzuni Şerif’in Madenciler ya da Kara Kuyular Derindir isimli türküsü. Mahzuni Şerif türküde; “Kara kuyular derindir/Burda kalır madenciler/ Ücreti bir aferindir/Zehir solur madenciler. Bir de kara yüzleri var/ Yaşamdan hayli uzak/ Kömür gibi kadere bak/Bilmem n’olur madenciler…” Âşık sözünü şöyle bitirir. “Der Mahzuni kuyu dardır/ Bize kolay o’na zordur/ Bir onurlu teri vardır/Bunu bilir madenciler… Âşık Mahzuni Şerif’in yüreğinden dökülen bu sözlere eşlik eden acılı sesiyle dinlediğimiz bu türkü hafızalardan silinmeyecek parçalardan.
“Umutsuz bir sonbahar günüydü/ Çocukları uyurken çıktılar/ Ereğli sokaklarına/ Üzülmez’e gidiyorlardı.” sözleriyle başlıyor Selda Bağcan’ın seslendirdiği ‘Maden İşçileri’ şarkısı.Öfke dolu bir sesle hüzünlü hikâyeyi anlatıyor bize. ‘Unutmayalım ve bir daha bu acıları yaşamayalım’ edasıyla marş gibi seslendiriyor parçayı. Diverekli kazmacı Ali Çakır, Çaycumalı Ali Uslu ve diğerlerinin acı dolu hikâyesini… Ebedi istirahatgâhlarına gidişlerini, “Verdiler el ele gönüller gönüle” sözüyle özetliyor. Madenciler için söylenmiş birçok yabancı şarkı da var elbet. Umarız bir daha madenci şarkısı yazdıracak acılı olaylar yaşanmaz.Maden ocağının dibinde ışık yok!Soma’daki maden faciası tüm milleti derinden yaraladı. Fakat bu acı ilk kez yaşanmıyor ve geçmişte de acılar şiirlere, şarkılara döküldü. Bu hafta albümler yerine madenciler için yazılmış her biri birer ağıt olan şarkılara yer vermek istedik. Onlardan aklımıza ilk gelen rahmetli Cem Karaca’nın ‘Yoksulluk Kader Olamaz’ adlı albümünde seslendirdiği ‘Maden Ocağının Dibinde’ adlı şarkı. “Maden ocağının dibinde / Hava yok, ışık yok/ Maden ocağının dibinde/ Besin yok, karın yok/ Maden ocağının dibinde/ Oğlun bile yok/ Bir sen varsın Direnen! Ayırdılar seni dünyadan…” Cem Karaca bu şarkıyı hem kızgın hem de acıtan bir sesle söylüyor.Kara kuyular derindirÖlen madencilerin ardından birçok türkü de söylendi. Aslında bunların hepsi acıyla yakılmış birer ağıt. Akla ilk gelenlerden biri Âşık Mahzuni Şerif’in Madenciler ya da Kara Kuyular Derindir isimli türküsü. Mahzuni Şerif türküde; “Kara kuyular derindir/Burda kalır madenciler/ Ücreti bir aferindir/Zehir solur madenciler. Bir de kara yüzleri var/ Yaşamdan hayli uzak/ Kömür gibi kadere bak/Bilmem n’olur madenciler…” Âşık sözünü şöyle bitirir. “Der Mahzuni kuyu dardır/ Bize kolay o’na zordur/ Bir onurlu teri vardır/Bunu bilir madenciler… Âşık Mahzuni Şerif’in yüreğinden dökülen bu sözlere eşlik eden acılı sesiyle dinlediğimiz bu türkü hafızalardan silinmeyecek parçalardan.
