Yükseklere ulaşmak, kendi sınırlarını görerek zirveye varmak, dağcılığın temel felsefesi. Kıt imkânlarla zoru başaran dağcıların, limitleri kadar risk almayı bilmesi gerekiyor.Tabiat şartlarının izin verdiği kadar adım atabilen dağcılar, daha fazlasının ölüm olduğunu biliyor. Bu yüzden de hırsın kurbanı olmadan yaptıkları spordan zevk almayı amaçlıyorlar. “En iyi dağcı, yaşayan dağcıdır.” cümlesini ise dillerinden düşürmüyorlar.Dağcılık, yürüyüş ve kamp kurmanın yanında tırmanmayı da kapsayan bir doğa sporu. Fransa’da 18. ve 19. yüzyılda zenginlerin boş vakitlerini geçirmek için yaptıkları bir aktivite olarak doğmuş dağcılık. Zamanla daha yükseklere tırmanma arzusu bu aktiviteyi sporlaştırmış. Cenevre’de 1931 yılında Uluslararası Dağcılık Birliği’nin kurulmasıyla kendi içinde dallara da ayrılmış. Zamanla kuralları da oluşan dağcılığın en yaygın olarak yapılanı da kaya tırmanışı. Biz de dağcılığı yakından tanımak ve felsefesini anlamak için onlarla birlikte yola koyulduk. Maceracı iki dağcı Şevki Kandır ve Erhan Ozgan’ın peşinden Bilecik Harman Kaya’ya ulaştık. Harmankaya, eşsiz manzarası ve heybetiyle insanı adeta büyülüyor. İsmi gün geçtikçe daha çok duyulan bu doğa harikası, dağcıların yeni gözdesi.Hazırlıkların ardından adrenalin dolu saatler başlıyor. Kaya tırmanışında sporcu, düz kaya yüzeyindeki çatlak ve girinti çıkıntılarda yapılan hamlelerle zirveye ulaşılıyor. Teknik bir spor olan kaya tırmanışı, malzemenin yanında eğitim de gerektiriyor. Tırmanılan hat boyunca, sikke, ekspres, friend ve stoper gibi aletlerle güvenlik oluşturuluyor. Güvenlik hattı, olumsuz bir durumda sporcunun kayadan düşmesini engelliyor.Gün geçtikçe kaya tırmanışı da kendi içinde dallara ayrılmış. Bunların en tehlikelisi, aletsiz olarak yapılan “Free Solo” tırmanışı. Tecrübe gerektiren Free Solo’yu dünyada çok az sayıda sporcu yapıyor. Free Solo, tehlikeli bir tırmanış olduğu için aktivitelerin bir kısmı ölümler ya da ciddi yaralanmalarla sonuçlanıyor. Bu nedenle halk arasında kaya tırmanışı genelde ölümcül bir spor olarak biliniyor. Hayatla ölüm arasında ince bir çizgide dursa da gerekli önlemler alındığında onlar için bu spor yolda yürümekten farksız.
Yükseklere ulaşmak, kendi sınırlarını görerek zirveye varmak, dağcılığın temel felsefesi. Kıt imkânlarla zoru başaran dağcıların, limitleri kadar risk almayı bilmesi gerekiyor.Tabiat şartlarının izin verdiği kadar adım atabilen dağcılar, daha fazlasının ölüm olduğunu biliyor. Bu yüzden de hırsın kurbanı olmadan yaptıkları spordan zevk almayı amaçlıyorlar. “En iyi dağcı, yaşayan dağcıdır.” cümlesini ise dillerinden düşürmüyorlar.Dağcılık, yürüyüş ve kamp kurmanın yanında tırmanmayı da kapsayan bir doğa sporu. Fransa’da 18. ve 19. yüzyılda zenginlerin boş vakitlerini geçirmek için yaptıkları bir aktivite olarak doğmuş dağcılık. Zamanla daha yükseklere tırmanma arzusu bu aktiviteyi sporlaştırmış. Cenevre’de 1931 yılında Uluslararası Dağcılık Birliği’nin kurulmasıyla kendi içinde dallara da ayrılmış. Zamanla kuralları da oluşan dağcılığın en yaygın olarak yapılanı da kaya tırmanışı. Biz de dağcılığı yakından tanımak ve felsefesini anlamak için onlarla birlikte yola koyulduk. Maceracı iki dağcı Şevki Kandır ve Erhan Ozgan’ın peşinden Bilecik Harman Kaya’ya ulaştık. Harmankaya, eşsiz manzarası ve heybetiyle insanı adeta büyülüyor. İsmi gün geçtikçe daha çok duyulan bu doğa harikası, dağcıların yeni gözdesi.Hazırlıkların ardından adrenalin dolu saatler başlıyor. Kaya tırmanışında sporcu, düz kaya yüzeyindeki çatlak ve girinti çıkıntılarda yapılan hamlelerle zirveye ulaşılıyor. Teknik bir spor olan kaya tırmanışı, malzemenin yanında eğitim de gerektiriyor. Tırmanılan hat boyunca, sikke, ekspres, friend ve stoper gibi aletlerle güvenlik oluşturuluyor. Güvenlik hattı, olumsuz bir durumda sporcunun kayadan düşmesini engelliyor.Gün geçtikçe kaya tırmanışı da kendi içinde dallara ayrılmış. Bunların en tehlikelisi, aletsiz olarak yapılan “Free Solo” tırmanışı. Tecrübe gerektiren Free Solo’yu dünyada çok az sayıda sporcu yapıyor. Free Solo, tehlikeli bir tırmanış olduğu için aktivitelerin bir kısmı ölümler ya da ciddi yaralanmalarla sonuçlanıyor. Bu nedenle halk arasında kaya tırmanışı genelde ölümcül bir spor olarak biliniyor. Hayatla ölüm arasında ince bir çizgide dursa da gerekli önlemler alındığında onlar için bu spor yolda yürümekten farksız.