Nijerya’nın Kaduna şehrinde, yaklaşık bin öğrencinin bir arada yaşadığı küçük bir okuldayız. Köylerde yaşayan aileler, küçük yaştaki çocuklarını Kur’an öğrenmeleri için bırakıyorlar buraya.Maddi imkânsızlıkların zorluğu, hatta imkânların hiç olmayışı nedeniyle bu çocuklar aileleriyle belki yıllar sonra görüşebilecek. Bu zaman zarfında, birçoğu hafız olarak yetişmiş olacak.Gün, sabah namazı ile başlıyor burada. Hep birlikte kılınan namazın ardından ezberler yapılmaya başlanıyor. Güneş tam tepeye yükselmeden, günün tek öğününü bulup karınlarını doyurmak için bütün öğrenciler şehre dağılıyor. Bir iki lokmasını kendileri ile paylaşacak insanlar arıyorlar. Akşam hava kararmaya durduğunda, medreseye dönüşler de başlıyor. Büyük bir azimle sallanan başlar, değer verdikleri sözcükleri hıfzediyor. Ezberledikleri Kur’an olsa da, ellerinde mushaf yok. Genişçe bir tahta üzerine ayetler kalemle yazılıyor. Yazılanlar ezberlendikten sonra zımpara ile temizlenen tahta, yeniden kullanılıyor. Geceleri ise içlerinde neredeyse hiçbir şey olmayan sınıflarda, kuru beton üzerinde uyuyor öğrenciler.Nijerya’nın her şehrinde, hatta Müslümanların yaşadığı bütün köylerde medrese görmek mümkün. Hayırsever insanların destekleri ile ülke şartlarına göre konforlu sayılabilecek medreseler de var, öğrencilerin ailelerinin belirli bir ödeme yaptıkları da. Buralarda öğrenciler üniforma giyip sıralarda oturuyor. Bu imkânlara sahip olamayan medreselerin öğrencileri ise hayırseverlerin yolunu gözlüyor.
Nijerya’nın Kaduna şehrinde, yaklaşık bin öğrencinin bir arada yaşadığı küçük bir okuldayız. Köylerde yaşayan aileler, küçük yaştaki çocuklarını Kur’an öğrenmeleri için bırakıyorlar buraya.Maddi imkânsızlıkların zorluğu, hatta imkânların hiç olmayışı nedeniyle bu çocuklar aileleriyle belki yıllar sonra görüşebilecek. Bu zaman zarfında, birçoğu hafız olarak yetişmiş olacak.Gün, sabah namazı ile başlıyor burada. Hep birlikte kılınan namazın ardından ezberler yapılmaya başlanıyor. Güneş tam tepeye yükselmeden, günün tek öğününü bulup karınlarını doyurmak için bütün öğrenciler şehre dağılıyor. Bir iki lokmasını kendileri ile paylaşacak insanlar arıyorlar. Akşam hava kararmaya durduğunda, medreseye dönüşler de başlıyor. Büyük bir azimle sallanan başlar, değer verdikleri sözcükleri hıfzediyor. Ezberledikleri Kur’an olsa da, ellerinde mushaf yok. Genişçe bir tahta üzerine ayetler kalemle yazılıyor. Yazılanlar ezberlendikten sonra zımpara ile temizlenen tahta, yeniden kullanılıyor. Geceleri ise içlerinde neredeyse hiçbir şey olmayan sınıflarda, kuru beton üzerinde uyuyor öğrenciler.Nijerya’nın her şehrinde, hatta Müslümanların yaşadığı bütün köylerde medrese görmek mümkün. Hayırsever insanların destekleri ile ülke şartlarına göre konforlu sayılabilecek medreseler de var, öğrencilerin ailelerinin belirli bir ödeme yaptıkları da. Buralarda öğrenciler üniforma giyip sıralarda oturuyor. Bu imkânlara sahip olamayan medreselerin öğrencileri ise hayırseverlerin yolunu gözlüyor.